наня́цца, найму́ся, но́ймешся, но́ймецца; но́ймемся, но́ймецеся, но́ймуцца; наня́ўся, -няла́ся, -ло́ся, -ліся; найміся; зак.
Паступіць на працу па найме.
Н. калоць дровы.
|| незак. найма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ко́лючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад калоць 1.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, якім можна ўкалоць, пракалоць што‑н. Колючая зброя. // Які стварае адчуванне ўколу (уколаў). Колючы боль.
3. Дзеепрысл. незак. ад калоць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпыня́ть несов., прост.
1. кало́ць;
2. перен. кало́ць, дапяка́ць, дайма́ць; (издеваться) кпіць, здзе́кавацца (з каго, з чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ко́латы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад калоць 1.
2. у знач. прым. Нанесены колючай зброяй. Колатая рана.
ко́латы 2, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад калоць 2.
2. у знач. прым. Разбіты на кусочкі. Колаты цукар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закало́ць¹, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.
1. гл. калоць¹.
2. што. Замацаваць, пракалоўшы чым-н. вострым, тонкім.
З. валасы шпількамі.
|| незак. зако́лваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
уязвля́ть несов. (поражать) уража́ць; (оскорблять) абража́ць; (колоть) кало́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
strzykać
незак. калоць, паколваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
żgać
незак. калоць, джгаць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dźgać
незак. пароць, калоць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кальну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Аднакр. да калоць 1 (у 1, 3, 4 і 7 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)