Verbum

падгу́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

Кавалак тканіны, які падсцілаецца грудному дзіцяці пад ніжнюю частку цела.

по́крыўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -рывак, ж.

Кавалак матэрыялу для пакрывання чаго-н.

Цырашовая п.

умало́ць, умялю́, уме́леш, уме́ле; умялі́; умо́латы; зак., што (разм.).

З’есці з вялікім апетытам; умяць.

У. кавалак каўбасы.

шмат², -а́, М шмаце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Абрывак, адарваны кавалак чаго-н.

Валяліся шматы паперы.

напа́йка, -і, ДМ -па́йцы, мн. -і, -па́ек, ж.

1. гл. напаяць.

2. Напаяны кавалак металу.

Стальная н.

запле́снелы і заплясне́лы, -ая, -ае.

Пакрыты плесняй.

З. кавалак сыру.

|| наз. запле́снеласць, -і, ж. і заплясне́ласць, -і, ж.

дзеравя́ка, -і, ДМ -вя́цы, мн. -і, -вя́к, ж. (разм.).

Кавалак дрэва.

На беразе ракі дагнівалі пачарнелыя дзеравякі.

аскаба́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м. (разм.).

Кавалак, абломак, асколак чаго-н.

А. дрэва.

|| прым. аскаба́лкавы, -ая, -ае.