помеча́ть несов. памяча́ць, пазнача́ць, зна́чыць;

помеча́ть га́лочкой памяча́ць (пазнача́ць, зна́чыць) пту́шкай;

помеча́ть письмо́ каки́м-л. число́м памяча́ць ліст які́м-не́будзь чысло́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

віна́, -ы́, мн. ві́ны і (з ліч. 2, 3, 4) віны́, він, ж.

1. Нядобры ўчынак, правіннасць.

Разумець сваю віну.

Даказаць віну.

2. адз. Прычына, крыніца чаго-н. (неспрыяльнага).

Па чыёй-н. віне (гэта значыць з-за каго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

то́-бок, злучнік паясняльны.

Уст. Гэта значыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ampersand

[ˈæmpərsænd]

n.

знак “&” (зна́чыць and)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зна́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. значыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zatem

такім чынам; выходзіць; значыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

count for

мець значэ́ньне, быць ва́ртым, зна́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

i.e.

[,aɪˈi:]

id est

(лац.) г.зн., гэ́та зна́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

то́ есть союз (сокращённо т. е.) гэ́та зна́чыць (сокращённо г. зн.).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

denote

[dɪˈnoʊt]

v.t.

1) зна́чыць; абазнача́ць, азнача́ць

2) пака́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)