sprzysiężenie

н. загавор; змова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Konspiratión

f -, -en канспіра́цыя, змо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spisek, ~ku

spis|ek

м. загавор, змова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plot​1 [plɒt] n.

1. фа́була, сюжэ́т

2. зяме́льны ўча́стак

3. змо́ва

♦

the plot thickens спра́ва заблы́тваецца ўсё больш і больш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

conspiracy

[kənˈspɪrəsi]

n., pl. -cies

1) змо́ва f.; кансьпіра́цыя f.

2) гру́па змо́ўнікаў, кансьпіра́тараў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сго́вор м.

1. згаво́р, -ру м.; згаво́рванне, -ння ср.; неодобр. змо́ва, -вы ж.;

2. уст. (помолвка) зару́чыны, -чын ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Téchtelmechtel

n -s, -

1) разм. любо́ўная су́вязь [інтры́га], шу́ры-му́ры

2) тае́мная змо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узмасці́цца, ‑машчуся, ‑мосцішся, ‑мосціцца; зак.

Разм. Узабрацца на што‑н. высокае або на верх чаго‑н. Узмасціцца на дах. // Заняць пэўнае месца, пасаду. Не пераварот у царскім палацы, не змова свіцкіх генералаў з наследнікам, якому да свербу карціць самому ўзмасціцца на трон, — помста ад імя народа. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zmowa

zmow|a

ж. змова; закалот;

uknuć ~ę — змовіцца; арганізаваць змову

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зламы́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае на мэце злы намер, што‑н. нядобрае. [Карызна] ведаў пра выпадкі, калі некаторыя зламысныя калгаснікі, у душы зацятыя ворагі калектывізацыі, рабілі ўсялякія штукі, абы не здаваць у калгас сва[ёй] жывёлы. Зарэцкі.

2. Уст. Які заключае ў сабе злы намер; злачынны. Зламысны ўчынак. Зламысная змова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)