сме́на в разн. знач. зме́на, -ны ж.;
сме́на карау́ла зме́на ва́рты;
рабо́тать в у́треннюю сме́ну працава́ць у ра́нішнюю зме́ну;
пришла́ пе́рвая сме́на прыйшла́ пе́ршая зме́на;
молодёжь — на́ша сме́на мо́ладзь — на́ша зме́на;
сме́на белья́ зме́на бялі́зны;
брат пришёл на сме́ну мне брат прыйшо́ў на зме́ну мне;
◊
на сме́ну на зме́ну;
сме́на поколе́ний зме́на пакале́нняў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
челове́ко-сме́на эк. чалаве́ка-зме́на, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удаскана́ленне, -я, н.
1. гл. удасканаліцца, удасканаліць.
2. мн. -і, -яў. Змена, якая паляпшае, удасканальвае што-н.
Рацыяналізатарскія ўдасканаленні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
камута́цыя, ‑і, ж.
Змена злучэнняў у электрычных ланцугах: уключэнне, адключэнне і пераключэнне іх асобных частак, а таксама змена напрамку электрычнага току.
[Ад лац. commutatio — змена.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калейдаскапі́чны, -ая, -ае.
1. гл. калейдаскоп.
2. перан. Які мяняецца хутка, як у калейдаскопе.
Калейдаскапічная змена падзей.
|| наз. калейдаскапі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераме́на, -ы, ж.
1. гл. перамяніць.
2. мн. -ы, -ме́н. Змена, паварот да чаго-н. іншага.
Гэты год прынёс многа перамен (разм.). Рэзкая п. тэмпературы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
фармазме́на, ‑ы, ж.
Спец. Змена формы чаго‑н. Фармазмена металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zmiana
zmian|a
ж.
1. перамена; змена;
~a sytuacji — змена абстаноўкі;
~a biegów тэх. пераключэнне хуткасцей;
~a warty — вайск.. змена варты;
wprowadzić ~y — увесці змены;
2. змена; замена;
~a bielizny — змена бялізны;
~a dzienna (nocna) — дзённая (начная) змена;
na ~е — папераменна;
~a klimatu — змена клімату (змена месца жыхарства)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аргуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Лагічны довад, доказ.
Важкі а.
2. У матэматыцы: незалежная пераменная велічыня, ад змены якой залежыць змена другой велічыні (функцыі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)