ravening [ˈrævənɪŋ] adj. lit. драпе́жны, пра́гны; пражэ́рлівы;

a ravening beast драпе́жны звер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пушны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае каштоўнае футра.

П. звер.

2. Які з’яўляецца пушнінай, адносіцца да здабычы, апрацоўкі ці да продажу пушніны.

П. тавар.

П. промысел.

П. аўкцыён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звяру́га, ‑і, М ‑рузе, м.

Разм.

1. Вялікі страшны звер.

2. Тое, што і звер (у 2 знач.). — Я не магла пакінуць маю Святлану ў лапах гэтага звяругі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненасы́тны, -ая, -ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; прагны да яды.

Н. звер.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае.

Ненасытная цяга да ведаў.

|| наз. ненасы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́ты², -ая, -ае.

1. Злы, бязлітасны.

Л. вораг.

Л. звер.

2. перан. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, невыказна цяжкі.

Лютая злосць.

Лютыя маразы.

|| наз. лю́тасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

beast [bi:st] n.

1. lit. звер;

a wild beast fml дзі́кі звер;

a beast of prey драпе́жнік

2. infml звяру́га, скаці́на, свіння́

3. : a beast of a job infml ве́льмі непрые́мная рабо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уціхамі́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Супакоіцца, суняцца; аслабець (пра сілу праяўлення чаго-н.).

Крыкун уціхамірыўся.

Мора ўціхамірылася.

2. Стаць паслухмяным, пакорным, утаймавацца.

Раз’юшаны звер уціхамірыўся.

|| незак. уціхамі́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барсу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Драпежны пушны звер сямейства куніцавых з вострай мордай і доўгай грубай шэрсцю.

|| прым. барсуко́вы, -ая, -ае і барсучы́ны, -ая, -ае.

Барсуковая нара.

Барсучынае футра.

Б. тлушч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́жбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Месца на сушы, дзе ляжаць гуртамі некаторыя марскія жывёлы.

Л. марскіх коцікаў.

2. Месца, дзе ляжыць, хаваецца звер.

3. Лежыва.

|| прым. ле́жбішчны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махна́ты, -ая, -ае.

1. Аброслы поўсцю, валасамі; касматы.

М. звер.

2. Пра тканіну: з густым ворсам.

М. ручнік.

3. перан. 3 густой ігліцай, з густымі галінамі.

Махнатыя лапы ялін.

|| наз. махна́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)