адэ́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. (кніжн.). Чалавек, азнаёмлены з тайнамі якога-н. вучэння, секты.

2. перан. Заўзяты паслядоўнік, прыхільнік якога-н. вучэння.

А. анархізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зая́длы, -ая, -ае (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

и́стый сапра́ўдны; (ревностный) шчы́ры; (рьяный) заўзя́ты, зая́длы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отъя́вленный разг. заўзя́ты, страшэ́нны;

отъя́вленный лентя́й страшэ́нны гульта́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балетама́н

(ад балет + -ман)

заўзяты аматар балета .

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэбашы́р, ‑а, м.

Той, хто ўчыняе дэбошы; буян, скандаліст. Заўзяты п’яніца і дэбашыр займаецца.. цёмнымі камбінацыямі. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

avid

[ˈævid]

adj.

1) хці́вы, прагаві́ты

2) заўзя́ты

an avid reader — заўзя́ты чыта́ч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бале́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Аматар спорту, а таксама чалавек, які клапоціцца аб чым-н., перажывае за каго-, што-н.

Заўзяты б. футбола.

|| ж. бале́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. бале́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабо́рнік, ‑а, м.

Заўзяты прыхільнік, абаронца каго‑, чаго‑н. Жывая слава пераможцам бою, Паборнікам і праўды і дабра. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задо́рный

1. з запа́лам, заўзя́ты;

2. (задиристый) задзі́рысты, задзі́рлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)