Verbum

неўро́з, -у, м.

Захворванне, выкліканае расстройствам дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы.

Н. сэрца.

|| прым. неўраты́чны, -ая, -ае.

авітаміно́з, -у, м. (спец.).

Захворванне, якое развіваецца пры недахопе вітамінаў у ежы.

|| прым. авітаміно́зны, -ая, -ае.

паўто́рны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабой паўтарэнне; другаразовы.

Паўторнае ворыва.

Паўторнае захворванне.

|| наз. паўто́рнасць, -і, ж.

слано́васць, -і, ж. (спец.).

Захворванне, якое праяўляецца ў моцным павелічэнні аб’ёму асобных частак цела (звычайна ног).

стэнакарды́я, -і, ж.

Адна з форм ішэмічнай хваробы сэрца, захворванне сардэчных артэрый.

|| прым. стэнакарды́чны, -ая, -ае.

фурункулёз, -у, м. (спец.).

Захворванне, пры якім на целе паяўляецца многа фурункулаў.

|| прым. фурункулёзны, -ая, -ае.

інфе́кцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Заражэнне арганізма хваробатворнымі мікробамі.

Узбуджальнік інфекцыі.

|| прым. інфекцы́йны, -ая, -ае.

Інфекцыйнае захворванне.

кліку́нства, -а, н.

Нервовае істэрычнае захворванне жанчын, якое выражаецца ў сутаргавых прыпадках і вішчанні.

|| прым. кліку́нскі, -ая, -ае.

шо́лудзі, -яў.

Заразнае скурнае захворванне, а таксама струпы, сып, якія паяўляюцца пры гэтым захворванні на скуры пад валасамі.