налётам, прысл.

Разм. Раптоўна; наспех. Захапіць штаб налётам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазахопліваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Захапіць усіх, многіх ці усё, многае; апярэдзіўшы каго-н., заняць для сябе ўсё, многае.

  • П. палонных.
  • П. лепшыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

захопліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захопліваць — захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́пліваць гл захапіць 1., 2., 3., 4.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

приворожи́ть сов.

1. прываражы́ць, прычарава́ць;

2. перен. зачарава́ць, захапі́ць, прыва́біць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

захапляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да захапіць (у 5, 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

okkupíeren

vt акупі́раваць, акупава́ць, захапі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

захвати́ть сов., в разн. знач. захапі́ць, мног. пазахо́пліваць; см. захва́тывать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паланіць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне

  1. Узяць (браць) у палон (высокае і ўст.).

    • П. варожую армію.

  2. пераноснае значэнне: Зачараваць (зачароўваць), захапіць (захапляць).

    • П. чароўным голасам.

|| назоўнік: паланенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

заваяваць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Захапіць вайной.

    • З. краіну.

  2. пераноснае значэнне: Дамагчыся, дасягнуць чаго-н. сваёй дзейнасцю.

    • З. аўтарытэт.
    • З. сабе становішча.

|| незакончанае трыванне: заваёўваць.

|| назоўнік: заваёва і заваяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)