заца́пать сов. сца́паць, схапі́ць; злаві́ць; (присвоить) захапі́ць, загрэ́бці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апанта́ць

захапіць, апанаваць, авалодаць (апантаць каго-небудзь, што-небудзь); зблытаць, збіць з панталыку каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апанта́ю апанта́ем
2-я ас. апанта́еш апанта́еце
3-я ас. апанта́е апанта́юць
Прошлы час
м. апанта́ў апанта́лі
ж. апанта́ла
н. апанта́ла
Загадны лад
2-я ас. апанта́й апанта́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апанта́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наадбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго.

1. Адабраць, захапіць сілаю многа чаго-н.

2. Адабраць з аднастайных прадметаў значную колькасць чаго-н.

Н. гатунковай морквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воодушеви́ть сов. натхні́ць; (зажечь) запалі́ць; (увлечь) захапі́ць; (поднять) узня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налётам, прысл.

Разм. Раптоўна; наспех. Захапіць штаб налётам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., чаго.

1. Захапіць, схапіць многа чаго-н.

Нахапаўся зямлі, колькі хацеў.

2. перан. Павярхоўна, выпадкова засвоіць што-н. (неадабр.).

Н. новых слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазахо́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Захапіць усіх, многіх ці ўсё, многае; апярэдзіўшы каго-н., заняць для сябе ўсё, многае.

П. палонных.

П. лепшыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. захопліваць — захапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)