zúpfropfen

vt закарко́ўваць, затыка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kneblować

незак. затыкаць рот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korkować

незак. закаркоўваць, затыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заты́кать​I сов. (начать тыкать I) разг. заты́каць, зато́ркаць, пача́ць ты́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gag​2 [gæg] v. затыка́ць або́ завя́зваць каму́-н. рот; прыму́сіць маўча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Канапа́ціць ’затыкаць шчыліны пакуллем, мохам’ (ТСБМ), канапа́тка ’інструмент для канапачання’ (карм., Мат. Гом.). Відавочна, паходзіць з рус. конопа́тить. Да каноплі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zatykać

незак.

1. затыкаць, засоўваць;

2. затыкаць, закупорваць;

3. уздымаць;

гл. zatknąć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

caulk

[kɔk]

v.

затыка́ць, зама́зваць (дзі́ркі), канапа́ціць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заку́поривать несов.

1. (затыкать) затыка́ць; (пробкой — ещё) закарко́ўваць; (бочку) зашпунто́ўваць;

2. перен. закупо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уку́поривать несов.

1. (упаковывать) разг. упако́ўваць;

2. (закупоривать) затыка́ць; (пробкой) закарко́ўваць; (бочку) зашпунто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)