назако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Паклаўшы ў паглыбленне, засыпаць зверху вялікую колькасць чаго‑н. Назакопваць зброі.

2. Засыпаць, зараўнаваць па чарзе многае. Назакопваць ям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што, чым.

Кідаючы, запоўніць, пакрыць, засыпаць.

З. яму ламаччам.

З. прамоўцу пытаннямі (перан.).

|| незак. закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бункерава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (спец.).

Засыпаць у бункер (у 1 знач.).

Б. жыта.

|| наз. бункерава́нне, -я, н. і бункеро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бункерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Засыпаць у бункер. Бункераваць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчабяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Спец. Пакрыць, засыпаць шчэбенем. Зашчабянінь дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заара́ць¹, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; заара́ны і заво́раны; зак., што.

Аручы, засыпаць зямлёй.

З. лубін.

З. носам зямлю (перан.: упасці ніцма; разм.).

|| незак. заво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Паклаўшы ў якое‑н. паглыбленне, засыпаць зверху — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. [Цётка Хіма:] — Мы ведаем, як.. [хлеб] ухаваць, — у снег пазакопваем. Сабаленка.

2. Засыпаць, зараўнаваць усё, многае. Пазакопваць ямы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчабнява́ць, ‑нюю, ‑нюеш, ‑нюе; незак., што.

Засыпаць, пакрываць што‑н. шчэбенем. Шчабняваць дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаве́йваць, ‑ае; зак., што.

Завеяць, засыпаць усё, многае. Снег пазавейваў дарогі. Пазавейвала хаты пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забаластава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пакрыць, засыпаць баластам (у 3 знач.). Забаластаваць чыгуначнае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)