няме́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Станавіцца нямым, траціць здольнасць гаварыць. // перан. Змаўкаць, застываць у маўчанні. Калі бярэцца на цвет чаромха,.. — падае голас салавей. Ён ажывае ўвечары, ён нямее днём. Пташнікаў. Пазіраючы на паравозы, слухаючы свісткі,.. [Чарняхоўскі] нямеў ад захаплення. Мележ.

2. перан. Траціць адчувальнасць (ад холаду, стомы і пад.). Нямеюць, заходзяцца на марозе ногі. Лынькоў. [Скрынкі] уразаюцца ў плечы, паднятыя ўверх рукі нямеюць. Новікаў. // Рабіцца нерухомым, сціхаць. Вецер нямее, хмар не відаць. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

erstrren

vi (s)

1) адубе́ць, скарчане́ць, здранцве́ць

2) застыва́ць; цвярдзе́ць

das Blut erstrrt in den dern — кроў сты́не ў жы́лах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stiffen

[ˈstɪfən]

1.

v.t.

рабі́ць цьвярды́м, нягну́ткім, напру́жаным

2.

v.i.

1) тужэ́ць, застыва́ць, гусьце́ць

2) мацне́ць

The wind was stiffening — Ве́цер мацне́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tężeć

tęże|ć

незак.

1. застываць, цвярдзець, дранцвець;

2. мацнець;

mróz ~je — мароз мацнее

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jelly

[ˈdʒeli]

1.

n., pl. -lies

1) жэле́, n., indecl.

2) квашані́на f.

2.

v.i.

застыва́ць (як квашані́на)

3.

v.t.

рабі́ць жэле́ або́ квашані́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jell [dʒel] v.

1. добра працаваць разам; быць паспяховай групай (пра дзвюх ці болей асоб);

We just didn’t jell as a group. Мы проста не змаглі стаць камандай.

2. выкрышталізо́ўвацца; вызнача́цца (пра думкі, планы, ідэі і да т. п.)

3. tech. цвярдзе́ць; застыва́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

схва́тываться

1. в разн. знач. схо́плівацца, схва́твацца;

2. (поспешно вскакивать) разг. усхо́плівацца;

3. (о вяжущих, клейких веществах) схо́плівацца, схва́твацца; застыва́ць; см. схвати́ться 1, 2, 4;

4. страд. схо́плівацца, схва́твацца; см. схва́тывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

krzepnąć

krzepn|ąć

незак.

1. застываць; гусцець;

krew w żyłach ~ie — кроў стыне ў жылах;

2. кніжн. мацнець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Стыць, сты́нуць ‘станавіцца халодным, астываць’, ‘мерзнуць, замярзаць на холадзе’ (ТСБМ, Нас., Варл., Др.-Падб.; віл., Сл. ПЗБ), ‘застываць’ (віл., Сл. ПЗБ), сты́лы ‘застылы, мёртвы’ (ТС), ‘халодны’, ‘абрыдлы’ (Нас.). Параўн. укр. сти́ти, сти́нути, рус. стыть, сты́нуть, ст.-польск. stydnąć, чэш. stydnouti, славац. stydnúť, серб.-ц.-слав. устынути, балг. сти́на ‘станавіцца халодным, астываць’; мяркуюць, што гэта новаўтварэнне ад *stydnǫti, якое звязана чаргаваннем галосных з прасл. *studъ, *studa ‘холад’, студзіць (гл.), параўн. стыд. Гл. Міклашыч, 327; Фасмер, 3, 789; Голуб-Копечны, 360; ЕСУМ, 5, 416. Сюды ж стынь ‘сцюжа, холад’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мерзнуць, стыць, застываць, зябнуць, калець, дубець, дубянець, заходзіцца; халадаць, карчанець, крэпнуць (разм.); склець (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)