stiffen

[ˈstɪfən]

1.

v.t.

рабі́ць цьвярды́м, нягну́ткім, напру́жаным

2.

v.i.

1) тужэ́ць, застыва́ць, гусьце́ць

2) мацне́ць

The wind was stiffening — Ве́цер мацне́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)