Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
му́за, ‑ы, ж.
1. У грэчаскай міфалогіі — адна з дзевяці багінь, заступніца навук і мастацтваў.
2.перан.Паэт. Творчае натхненне; крыніца паэтычнага натхнення. Будзь музаю маёй, Маім натхненнем, І ласкаю, І казкаю жывой.Грахоўскі.— Паэт павінен або прымаць або не прымаць рэчаіснасць, інакш муза змоўкне.Галавач.
3.перан. Аб чыёй‑н. творчасці, мастацтве. Муза Коласа.
[Грэч. Músa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
protector
[prəˈtektər]
n.
1) абаро́нца -ы m., ахо́ўнік -а m.; засту́пнік -а m., засту́пніцаf.; апяку́н апекуна́m., апяку́нка f.
2) ахо́ўная прыла́да
3) Hist. рэге́нт А́нгліі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АРТЭМІ́ДА,
у грэчаскай міфалогіі багіня, дачка Зеўса і Леты, сястра-блізніца Апалона. Спачатку Артэміда — апякунка жывёл і палявання, багіня месяца, пазней — заступніца шлюбу і дзетанараджэння. Яе ўяўлялі прыгажуняй у доўгім адзенні з паўмесяцам на галаве, з факелам ці з лукам і стрэламі ў руках. Лічылі, што нарадзілася Артэміда на в-ве Дэлас. Найб. вядомыя свяцілішчы Артэміды на п-ве Атыка і ў г. Эфес. У Эфесе быў храм Артэміды, прылічаны грэкамі да аднаго з 7 дзівосаў свету (спалены ў 356 да н.э. Герастратам). У рым. міфалогіі вядома як Дыяна. Міф пра Артэміду натхніў ант. скульптараў Праксіцеля, Леахара, грэч. вазапісцаў, пазней — Тыцыяна, П.П.Рубенса, Рэмбранта, пісьменнікаў Дж.Бакачыо, Г.Гейнэ і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Муза́1 ’мякаць у гарбузах, дзе знаходзіцца насенне’ (навагр., З нар. сл.), ’іл’ (бар., ст.-дар., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі мязга́ (параўн. укр.мізка́ ’мякаць у гарбузах’), якое з прасл.mězga (гл. таксама музей ў Фасмера, 3, 3) і буза́1, 2 (гл.).
Муза́2 (здзекл.) ’яда, варыва’ (слонім., Нар. словатв.), сувалк.mui̯za ’нікудышны, пусты суп’. Балтызм. Параўн. літ.mūzė, muĩzė ’крупнік, суп з мукі’, ’суп з клёцкамі’, якое з ням.дыял.mûs, с.-в.-ням., ст.-в.-ням.muos, суч. Mus ’мус, пюрэ, павідла’. Гл. таксама му́зя.
Му́за ’адна з багінь у грэчаскай міфалогіі — заступніца навук і мастацтваў’, ’творчае натхненне’ (ТСБМ), ст.-бел.муза ’тс’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск.muza, якое з лац.musa < ст.-грэч.Μοῦσβ ’Муза — багіня песні, паэзіі і мастацтва’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
substitute
[ˈsʌbstɪtu:t]1.
n.
1) заме́на, падме́на f.
2) наме́сьнік, засту́пнік -а m., засту́пніцаf.
3) дублёр -а m. (пра акто́ра), падме́на f. (у спо́рце)
2.
v.t.
1) падмяня́ць
2) замяня́ць
3) заступа́ць, замяня́ць (на пра́цы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
advocate
[ˈædvəkət]1.
n.
1) адвака́т -а m.
2) засту́пнік -а m., засту́пніцаf.
3) прыхі́льнік -а; абаро́нца -ы m., абаро́ньніца f.
an advocate of independence — абаро́нца незале́жнасьці
2.[ˈædvəkeɪt]
v.t.
1) абараня́ць, падтры́мваць, адсто́йваць
2) прапагандава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)