zabiegać

незак.

1. забягаць; zabiegać komu

drogę — заступаць каму дарогу;

2. о co дамагацца чаго, хадайнічаць аб чым; рабіць захады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

substitute

[ˈsʌbstɪtu:t]

1.

n.

1) заме́на, падме́на f.

2) наме́сьнік, засту́пнік -а m., засту́пніца f.

3) дублёр -а m. (пра акто́ра), падме́на f. (у спо́рце)

2.

v.t.

1) падмяня́ць

2) замяня́ць

3) заступа́ць, замяня́ць (на пра́цы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

па́лка па́лка, -кі ж.;

◊

па́лка о двух конца́х у кіі́ два канцы́ і або́два б’юць; гро́шык такі́: у ім два бакі́; така́я спра́ва — і ўле́ва, і ўпра́ва;

из-под па́лки з прыму́су; як на па́ншчыне;

вставля́ть (ста́вить) па́лки в колёса даро́гу перасяка́ць (заступа́ць); шко́дзіць;

перегну́ть па́лку кій перагну́ць; ме́ру перабра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

supply

I [səˈplaɪ]

1.

v.t. -pplied, -pplying

1) дастаўля́ць; забясьпе́чваць

2) пакрыва́ць, вярта́ць

to supply a deficiency — вярта́ць за недахо́п, пакрыва́ць няста́чу

3) задавальня́ць (жада́ньне, патрэ́бы)

4) замяня́ць, папаўня́ць

5) часо́ва заступа́ць

2.

n., pl. -pplies

1) забесьпячэ́ньне, даста́ўка, паста́ўка f.

2) запа́с -у m.

a supply of coffee — запа́сы ка́вы

3) прапанава́ньне n.

supply and demand — прапано́ва і по́пыт

4) часо́вы засту́пнік

5) бюджэ́тныя асыгнава́ньні

•

- in short supply

- in supply

II [ˈsʌpəlli]

adv.

гну́тка, мя́кка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pósten

m -s, -

1) паса́да, пост

éinem ~ gewáchsen sein — спраўля́цца з пра́цай

2) вайск. пост, вартавы́

~ stéhen* — стая́ць на ва́рце [пасту́]

ímmer auf séinem ~ sein — быць заўсёды на ме́сцы

wíeder auf dem ~ sein — уста́ць на но́гі, папра́віцца

auf ~ zíеhen* — заступа́ць на пост

den ~ áufgeben* — пайсці́ з паста́

3) па́ртыя тава́ру

4) арты́кул бюджэ́ту

5) спарт. ме́сца (у камандзе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wchodzić

wchodzi|ć

незак.

1. уваходзіць;

~ć z kim w umowę — прыходзіць да пагаднення з кім;

ustawa wchodzić w życie — закон уваходзіць у сілу;

2. падымацца, узыходзіць;

wchodzić po schodach — падымацца па лесвіцы;

3. (пра мора, сушу) урэзвацца, укліньвацца, выступаць;

4. уваходзіць, змяшчацца;

~ć komu w drogę — заступаць каму дарогу;

wchodzić w szczeguły — паглыбляцца ў падрабязнасці (дэталі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezíehen

*

1.

vt

1) абця́гваць, пакрыва́ць; аббіва́ць (мэблю)

Bétten neu ~ — мяня́ць пасце́льную бялі́зну

2) пераязджа́ць (на новую кватэру); займа́ць (кватэру)

3) займа́ць (пасаду, пазіцыі i г.д.)

die Wáche ~ — заступа́ць у караву́л

4) выпі́сваць, зака́зваць (газету, тавар)

zu ~ durch j-n — мо́жна атрыма́ць у каго́-н.

5) атры́мліваць (даходы)

6) (auf A) адно́сіць (да каго-н., чаго-н., на чый-н. рахунак)

auf sich (A) ~ — прыма́ць на свой раху́нак

2.

(sich)

(auf A)

1) спасыла́цца (на каго-н., што-н.)

2) (auf A) адно́сіцца (да каго-н., чаго-н.), даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)