Verbum

verstéllen

1.

vt

1) перасо́ўваць, перастаўля́ць

2) загаро́джваць, застаўля́ць

3) змяня́ць (голас, почырк)

2.

(sich)

прыкі́двацца, удава́ць з сябе́

máhnen

vt

1) (an, um A, wegen G) напамі- на́ць (пра што-н.)

2) (vor D) перасцерага́ць (ад чаго-н.)

vor Sórglosigkeit ~ — папярэ́джваць ад бесклапо́тнасці

3) (zu D) закліка́ць (да чаго-н.)

zur Órdnung ~ — закліка́ць да пара́дку

zur Éile ~ — застаўля́ць спяша́цца, прыспе́шваць

ántreiben

*

1.

vt

1) падганя́ць, прыспе́шваць

2) прыво́дзіць у рух (машыну)

3) заахво́чваць; застаўля́ць; прымуша́ць, падахво́чваць

die Not treibt ihn dazú an — патрэ́ба застаўля́е яго́ пайсці́ на гэ́та

4) прыганя́ць, прыно́сіць цячэ́ннем

2.

vi (s)

1) (часцей ángetrieben kómmen*) прыплыва́ць

2) пуска́ць расткі́

bestéllen

i

vt

1) зака́зваць, замаўля́ць сабе́

2) урабляць (поле)

3) перадава́ць, перака́зваць (прывітанне)

4) (mit D) абстаўля́ць, застаўля́ць (чым-н.)

5)

es ist gut [schlecht] um ihn, um etw. (A) [mit ihm, mit etw.] bestéllt — яго́ спра́вы [спра́вы нако́нт гэ́тага] іду́ць до́бра [дрэ́нна]

die Zéitung ~ — вы́пісаць [падпіса́цца на] газе́ту

II

vt прызнача́ць (на якую-н. пасаду, выконваць функцыі)

éinstellen

I

1.

vt

1) устаўля́ць, застаўля́ць

2) прыма́ць (на працу)

3) спыня́ць (працу, плацяжы)

4) тэх. рэгулява́ць

2.

(sich)

1) з’яўля́цца, прыбыва́ць (у пэўны час, у пэўнае месца)

2) пачына́цца, наступа́ць (пра мароз, кашаль і г.д.)

3) (auf a) арыентава́цца, настро́йвацца (на што-н.); прыстасо́ўвацца (да чаго-н.)

II

vt спыня́ць (работу, стральбу і г.д.)

lássen

*

1.

vt

1) пакіда́ць, кі́нуць; не чапа́ць

áußer Acht ~ — не звярта́ць ува́гі, пакі́нуць без ува́гі

lass mich in Rúhe! — не чапа́й мяне́!

sich (D) Zeit ~ — не спяша́цца

wo hast du das Buch gelássen? — куды́ ты дзеў кні́гу?

~ wir es dabéi (bewénden) — пакі́нем гэ́та так

2) кі́нуць, перастава́ць

lass das Wéinen! — кінь [пераста́нь] пла́каць

das Ráuchen ~ — кі́нуць [пераста́ць] куры́ць

lass das! — кінь гэ́та

ich weiß nicht, was ich tun oder ~ soll — я не ве́даю, што мне рабі́ць

2.

vi (von D) адмаўля́цца (ад чаго-н.), расста́цца (з кім-н.)

von séinem Entschlúss ~ — адмо́віцца ад свайго́ рашэ́ння

er kann nicht von ihr ~ — ён не мо́жа расста́цца з ёю

3.

з мадальным значэннем

1) дава́ць магчы́масць, дазваля́ць, распараджа́цца, зага́дваць, прымуша́ць, застаўля́ць

er hat mich schréiben ~ — ён даручыў мне напіса́ць

lass das Kind spíelen! — няха́й дзіця́ гулце

sich (D) éinen Ánzug máchen ~ — заказа́ць (пашы́ць) сабе́ кася́рм

es daráuf ánkommen ~ — не спыні́цца ні пе́рад чым

sich séhen ~ — пака́звацца (у грамадстве)

von sich hören ~ — падава́ць ве́сткі аб сабе́

lass uns géhen! — дава́й по́йдзем! (суразмоўцаў двое)

lasst uns géhen! — дава́йце по́йдзем! (суразмоўцаў не менш трох)

ságen

vt

1) гавары́ць, каза́ць

man sagt — ка́жуць

das lässt sich leicht ~ ! — лёгка каза́ць!

geságt – getán — сказа́ў – зрабі́ў

wie man zu ~ pflegt — як ка́жуць, як гаво́рыцца, як той каза́ў

so zu ~ — так бы мо́віць

wenn man so ~ darf — калі́ мо́жна так сказа́ць [вы́разіцца]

das muss man ~ — гэ́та трэ́ба прызна́ць

dagégen ist nichts zu ~ — су́праць гэ́тага не прыхо́дзіцца пярэ́чыць

j-m etw. ~ lássen* — перада́ць каму́-н. (на словах, праз трэцюю асобу)

lássen Sie sich geságt sein! — ма́йце гэ́та на ўва́зе, по́мніце пра гэ́та! (з пагрозай)

sich (D) etw. nicht zwéimal ~ lássen* — не застаўля́ць сябе́ ўпро́шваць

damit ist álles geságt — гэ́тым усё ска́зана

es ist nicht zu viel geságt — без перабо́льшвання мо́жна сказа́ць

2) зна́чыць

das hat nichts zu ~ — гэ́та нічо́га не зна́чыць

◊ ságe und schréibe — літара́льна, сло́ва ў сло́ва; сама́е ма́лае, ні даць, ні ўзяць

ságe und schréibe húndert Éuro — пішу́ про́піссю: сто е́ўра

das hat mich, ságe und schréibe, húndert Éuro gekóstet — я за гэ́та заплаці́ў ні мно́га, ні ма́ла – сто е́ўра

ich hábe ihn, ságe und schréibe, zéhnmal gefrágt — я пыта́ўся ў яго́ літара́льна дзе́сяць разо́ў

er hat hier nichts zu ~ — ён тут не распараджа́ецца