fusty

[ˈfʌsti]

adj.

1) за́тхлы; цьвілы́, заплясьне́лы; цяжкі́ (пра паве́тра)

2) старамо́дны; застарэ́лы, адста́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éingewurzelt

a закаране́лы, застарэ́лы

er blieb wie ~ stéhen — ён спыні́ўся, нібы́ ўко́паны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

far gone

запу́шчаны, застарэ́лы (пра хваро́бу); зашма́т ублы́таны, уця́гнуты ў што

gone on, informal – закаха́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chronic [ˈkrɒnɪk] adj.

1. храні́чны; зацяжны́; застарэ́лы;

a chronic disease храні́чнае захво́рванне;

a chronic invalid хво́ры-хро́нік;

chronic rheumatism храні́чны рэўматы́зм

2. пастая́нны

3. infml ве́льмі дрэ́нны; невыно́сны;

chronic poverty безнадзе́йная гале́ча, беспрасве́цце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запу́шчаны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад запусціць ​1.

запу́шчаны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запусціць ​2.

2. у знач. прым. Пакінуты без догляду, без увагі, даведзены да запусцення; закінуты, занядбаны. Запушчаны сад. □ У запушчаным цётчыным двары даўно трэба мужчынская рука. Навуменка.

3. у знач. прым. Не вылечаны своечасова; застарэлы. [Марыя Гарасімаўна] старанна апрацавала запушчаную рану. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przebrzmiały

przebrzmiał|y

1. які адгучаў;

2. перан. застарэлы; устарэлы;

~e hasła — устарэлыя лозунгі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zadawniony

zadawnion|y

застарэлы, запушчаны; даўні;

~а choroba — застарэлая хвароба;

~е spory — даўнія (старыя) спрэчкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даўні, даўнішні, стары, застарэлы, старадаўні, старажытны, незапамятны, незапомны, архаічны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)