за́сціць, зашчу, засціш, засціць; незак., каго-што.

Разм. Засланяць, затуляць сабой. [Бярозы] засцяць густым галлём, засланяюць неба над вуліцай і над Сузонавым дваром. Галавач. [Дождж] сеяўся як праз сіта і вільготнай імглой аасціў дрэвы, засціў нізкае восеньскае неба. Лынькоў. // перан. Засланяць, ставіць на задні план. Хай адгэтуль далёка Да жаданага шчасця, Вобраз твой яснавокі Мне пакуты не засцяць. Вітка. Як сустрэцца, дзяўчо, нам пашчасціла? Чым і як ты наўкола ўсё засціла? Дзяргай.

•••

Засціць вочы — перашкаджаць добра бачыць. Каршукоў задыхаўся. Буйныя гарачыя слёзы засцілі вочы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

veil​2 [veɪl] v. засланя́ць; замаскіро́ўваць;

be veiled in mystery пакры́ты таямні́цаю;

veil one’s contempt хава́ць пага́рду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

overshadow

[,oʊvərˈʃædoʊ]

v.

1) зацьмява́ць каго́ (ва́жнасьцю)

2) зацямня́ць, засьці́ць; засланя́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

засланя́цца несов.

1. в разн. знач. заслоня́ться; (делаться невидимым — ещё) закрыва́ться; см. заслані́цца;

2. страд. заслоня́ться; закрыва́ться; закрыва́ться засло́нкой; затмева́ться; см. засланя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адслані́цца, ‑сланюся, ‑слонішся, ‑слоніцца; заг. адсланіся; зак.

Разм.

1. Адхінуўшыся, адсунуўшыся ўбок, перастаць засланяць сабою каго‑, што‑н. Як толькі адсланілася газета, Максімка хуценька накрыў галаву коўдрай. Сабаленка.

2. перан. Выявіцца, праясніцца. [Лабановіч:] — Пачакаю трохі: да дванаццатага жніўня застаецца не так ужо многа. А можа і да гэтага часу што-небудзь адслоніцца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obscure​2 [əbˈskjʊə] v.

1. закрыва́ць, засланя́ць, загаро́джваць; перашкаджа́ць (бачыць, чуць, разумець што-н.);

The moon was obscured by clouds. Хмары закрывалі месяц.

2. заблы́тваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blénden

vt

1) асляпля́ць, сляпі́ць

2) асляпля́ць, зачаро́ўваць

sich ~ lássen* — спакусі́цца

3) засланя́ць, маскірава́ць (святло)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адступі́цца, -туплю́ся, -ту́пішся, -ту́піцца; зак., ад каго-чаго (разм.).

1. Ступіўшы адзін або некалькі крокаў назад, убок, аддаліцца ад каго-, чаго-н.; адступіць.

А. некалькі крокаў ад брамы.

2. Саступіўшы ўбок, перастаць засланяць дарогу, святло.

Адступіўся ад акна.

3. перан. Адмовіцца ад чаго-н., перастаць адстойваць што-н.

А. ад сваіх намераў.

4. перан. Перастаць мець зносіны з кім-н., адвярнуцца ад каго-н.; адкаснуцца, адчапіцца.

Усе адступіліся ад яго.

Адступіся ты ўжо!

5. Адысці, аддаліцца ад першакрыніцы, ісціны і пад.

Не а. ад праўды ні на крок.

|| незак. адступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

intercept

[,ɪntərˈsept]

1.

v.t.

1) перахапля́ць (ліст, пасланца́)

2) перасяка́ць

3) затры́мваць; перайма́ць

4) за́сьціць, засланя́ць сабо́ю

2.

n.

перахо́п -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verfínstern

1.

vt

1) зацямня́ць, засланя́ць

2) засмуча́ць, азмро́чваць

2.

(sich) пацямне́ць

(пра неба)

2) азмро́чыцца (пра твар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)