affiance

[əˈfaɪəns]

1.

v.

заруча́ць, заруча́цца

2.

n.

зару́чыны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaślubiny

мн.

1. шлюб;

2. заручыны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verlöbnis

n -ses, -se зару́чыны

ein ~ éingehen* — заручы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Памоўка ’гаворка (у прымаўцы: Пра воўка памоўка, а воўк і тут)’ (ТСБМ, Янк.), ’пагалоска; прымаўка; заручыны’ (Нас.), ’прымаўка’ (Мат. Гом.), ’пагалоска, паклёп’ (Мал.), помо́ўка ’гаворка, нагавор’ (ТС). Рус. помо́лвка ’чуткі, пагалоска; пагаворка, прымаўка; заручыны’, таксама ў фраз.: О волке помолвка, а волк и тут; укр. помо́вка ’прымаўка, пагаворка; размова, гаворка’. Суфіксальны дэрыват ад памовіць < мовіць < мова (гл.). Памаві́ска ’вымоўе, пагаворка, прымаўка’ (Сцяшк.), лічачы па суфіксацыі, відаць, з польск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

engagement [ɪnˈgeɪdʒmənt] n.

1. спатка́нне, сустрэ́ча; дамо́ўленасць (аб сустрэчы);

a sporting engagement спарты́ўная сустрэ́ча

2. абавяза́цельства

3. зару́чыны;

an engagement ring заруча́льны пярсцёнак

4. mil. бо́йка, суты́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

narzeczeństwo

н.

1. час ад заручын да вяселля;

2. заручыны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wérbung

f -, -en

1) камерц. рэкла́ма

2) агіта́цыя, вярбо́ўка

3) зару́чыны, сватаўство́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сго́вор м.

1. згаво́р, -ру м.; згаво́рванне, -ння ср.; неодобр. змо́ва, -вы ж.;

2. уст. (помолвка) зару́чыны, -чын ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ро́згляды ’звычай знаёміцца з нявестай і яе маёмасцю’ (Юрч. Вытв., Сцяшк.; пух., Сл. ПЗБ; Растарг.). Укр. ро́зглядини ’агледзіны’, валынск. розгля́дини ’заручыны’. Беларуска-ўкраінская ізалекса. Да разгляда́ць < раз- (роз-) і глядзе́ць (гл.). Такую ж прэфіксацыю маюць н.-луж. rozglěd, в.-луж. rozhlad, чэш. rozhled, славац. rozhľad ’агляд’, ’від’, ’перспектыва’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

engagement

[ɪnˈgeɪdʒmənt]

n.

1) зару́чыны pl. only.

2) заня́так -ку m., спра́ва f.

3) абяца́ньне, забавяза́ньне n.

4) прызна́чанае спатка́ньне

5) бітва́, суты́чка f.

•

- engagements

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)