прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.

2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дкуп, ‑у, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі — права па спагнанне дзяржаўных падаткаў, якое перадавалася казной прыватным асобам. Аддаць на водкуп. Заняцца водкупам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазавуго́ллю, прысл.

За вугламі; тайна, хаваючыся. Шаптацца пазавуголлю. □ [Мікіта:] — Навошта сачыць вось так, тулячыся пазавуголлю, навошта заняцца за чалавекам, як на аблаве? Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узду́маць сов.

1. взду́мать; захоте́ть;

~маў заня́цца му́зыкай — взду́мал (захоте́л) заня́ться му́зыкой;

2. разг. вспо́мнить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́вень, роўня, м.

Разм. Тое, што і ватэрпас. Язэпу ёсць чым заняцца. Ён ровень паставіць — праверыць, ці не выдаўся які вугал вышэй за іншыя. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэжысу́ра, ‑ы, ж.

1. Работа, дзейнасць рэжысёра. Заняцца рэжысурай.

2. Кіраўніцтва пастаноўкай (спектакля, фільма). П’еса ў другой рэжысуры.

3. зб. Кіраўнікі пастаноўкі, рэжысёры. Рашэнне рэжысуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

take in hand

а) узя́ць у свае́ ру́кі

б) заня́цца чым; заапекава́цца

в) стара́цца, намага́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распылі́цца, ‑пылюся, ‑пылішся, ‑пыліцца; зак.

1. Ператварыцца ў пыл.

2. Ператварыўшыся ў пыл, разляцецца, рассеяцца.

3. Разбіцца, рассеяцца на дробныя групы. Сілы праціўніка распыліліся. // перан. Разм. Заняцца адначасова многімі справамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усур’ёз, прысл.

Разм. Сур’ёзна, не жартам, па-дзелавому. Заняцца справай усур’ёз. □ Алег пазіраў то на старшыню, то на Навума, не зусім разумеючы, ці то яны жартуюць, ці гавораць усур’ёз. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загарэцца, запаліцца, запалаць, успыхнуць; пыхнуць, заняцца (разм.) □ заняцца агнём, узяцца полымем

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)