Verbum

апу́шыць, -шыць; безас.; зак., каго-што (разм.).

Занадта павялічыцца ў аб’ёме, раздзьмуцца (пра жывот).

Апушыла жывот.

разва́жнічацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць паводзіць сябе занадта важна, стаць не ў меру важным.

распе́сціцца, -пе́шчуся, -пе́сцішся, -пе́сціцца; зак. (разм.).

Стаць занадта спешчаным, капрызным, распусным.

|| незак. распе́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

фамілья́рны, -ая, -ае.

Развязны, занадта бесцырымонны.

Фамільярныя адносіны да каго-н. Ф. тон.

|| наз. фамілья́рнасць, -і, ж.

самаўпэ́ўнены, -ая, -ае.

Занадта ўпэўнены ў самім сабе, у сваёй бясхібнасці.

Самаўпэўненая супакоенасць.

|| наз. самаўпэ́ўненасць, -і, ж.

расфуфы́рыцца, -фы́руся, -фы́рышся, -фы́рыцца; зак. (разм., неадабр.).

Занадта крыкліва і безгустоўна адзецца.

|| незак. расфуфы́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

задо́ўгі, -ая, -ае (разм.).

1. Даўгаваты, даўжэйшы, чым трэба.

Задоўгая вяроўка.

2. Занадта доўгі ў часе.

З. тэрмін.

празме́рны, -ая, -ае.

Занадта вялікі, які перавышае ўсякую меру.

Празмерная цікаўнасць.

Празмерна (прысл.) гаваркая.

|| наз. празме́рнасць, -і, ж.