Пыні́ць ’хутка нешта рабіць, чыніць’: жнеі пы́няць жыта (ашм., Стан.), ’рабіць усё неабходнае па гаспадарцы, даглядаць’ (ТСБМ, Жд. 1, Сцяшк. Сл.), ’знаходзіцца, праводзіць час’ (Сцяшк.), ’затрымліваць, перашкаджаць’ (Яруш.), ’збіраць ягады, грыбы’ (Яўс.), пыні́цца ’ўпраўляцца па гаспадарцы’ (ТСБМ), ’знаходзіцца’ (карэл., Сцяшк. Сл.). Параўн. спыні́ць ’хутка нешта зрабіць, скончыць’ (ашм., Стан.), укр. пини́ти ’замаруджваць, перашкаджаць’. Да пяць, пну (*pęti, *pьnǫ), варыянт кораня (з падаўжэннем) *pin‑, параўн. апыніцца, апынуцца ’знайсціся ў пэўным месцы або становішчы’ (гл.), фармальна і семантычна суадносіцца з літ. pìnti ’плясці’, лат. pît, pinu ’тс’, грэч. πένομαι ’працую’, нова-в.-ням. spinnen ’прасці’, spannen ’напружваць, нацягваць’. Гл. таксама ЕСУМ, 4, 370–371.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

delay

[dɪˈleɪ]

1.

v.t.

1) адклада́ць

2) замару́джваць, затры́мваць

The accident delayed the train for two hours — У вы́ніку выпа́дку цягні́к затрыма́ўся на дзьве гадзі́ны

3) пазьні́цца; мару́дзіць; заба́віцца

2.

n.

1) адклада́ньне, адця́гваньне, заця́гваньне n.; адкла́д -у m.

2) затры́мка f.; адтэрміно́ўка f.

without delay — безадкла́дна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

działać

działa|ć

незак.

1. дзейнічаць;

~ć na własną rękę — дзейнічаць самостойна;

~ć w czyim imieniu — дзейнічаць ад імя каго;

~ć komu na nerwy — дзейнічаць каму на нервы; нерваваць; раздражняць;

2. працаваць, функцыянаваць;

to nie działać — гэта не працуе;

to działać na baterie — гэта працуе на батарэйках;

3. уздзейнічаць, уплываць;

te zioła ~ją przeciwzapalnie — гэтыя зёлкі дзейнічаюць супрацьзапаленча;

~ć na zwłokę — замаруджваць; зацягваць; затрымліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)