justifiable [ˈdʒʌstɪfaɪəbl]adj. зако́нны; дарава́льны; які́ можа быць апраўда́ны;

justifiable claims зако́нныя патрабава́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

réchtmäßig

a зако́нны, лега́льны, легіты́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

legal

[ˈli:gəl]

adj.

1) юрыды́чны

2) зако́нны, узако́нены, лега́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bona fide​1 [ˌbəʊnəˈfaɪdi] adj. лацін. праўдзі́вы; сапра́ўдны; зако́нны; несфальсіфікава́ны;

a bona fide reason сапра́ўдная прычы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wedlock [ˈwedlɒk] n. fml (законны) шлюб; жыццё ў шлю́бе;

children born out of wedlock пазашлю́бныя дзе́ці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

assignee

[ə,saɪˈni:]

n.

1) зако́нны спадкае́мца, перае́мнік право́ў

2) упаўнава́жаны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

réchtsgültig

a зако́нны, які́ ма́е зако́нную сі́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зако́нна,

1. Прысл. да законны (у 1 знач.).

2. у знач. вык. Справядліва, па закону. — А што калі мая дачка сотак пяць у лядзе проса пасеяла, дык то ж законна, яна работніца лясгаса. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

legitimate [lɪˈdʒɪtɪmət] adj.

1. зако́нны; дазво́лены зако́нам

2. абгрунтава́ны; пра́вільны

3. законнанаро́джаны;

a legitimate child законнанаро́джанае дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

легітымі́ст

(фр. légitimiste, ад лац. legitimus = законны, правамерны)

прыхільнік легітымізму, манархіст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)