закава́ны і зако́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закаваць.

2. у знач. прым. Абабіты, акуты металам. Цяпер па закаванаму акну бачыў: спадзяецца не было на што. Кандрусевіч.

3. у знач. наз. закава́ны, ‑ага, м. Пакароны народ, зняволены чалавек. Ходзіць май па свеце, Сонцамі ірдзіцца, Закаваных, спячых Кліча ўстаць, збудзіцца. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кайданы́ мн. Fésseln pl; Kétten pl (ланцугі);

закава́ць у кайданы́ in Kétten légen;

ручны́я кайданы́ Hándschellen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кайданы́, ‑о́ў і кайда́ны, ‑аў; адз. няма.

У дарэвалюцыйнай Расіі і капіталістычных краінах — злучаныя ланцугом жалезныя кольцы, якія надзяваюцца на рукі і ногі тых, хто абвінавачваецца ў цяжкіх злачынствах. Закаваць у кайданы. □ Адвага або мёд п’е або кайданы трэ. Прыказка. // перан. Пра тое, што звязвае чалавека, пазбаўляе яго свабоды. Кайданы рабства. □ Дзяды нашы білі драпежнікаў прускіх, Не даўшы надзець на сябе кайданы. Броўка.

[Ад араб. kajdāni — путы, кайданы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

iron​1 [ˈaɪən] n.

1. жале́за;

cast iron чыгу́н;

made of iron зро́блены з жале́за

2. прас

3. pl. irons кайданы́, ланцугі́;

put in irons закава́ць у кайданы́

♦

strike while the iron is hot куй жале́за, паку́ль гара́чае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сту́калка ‘гульня ў пераганкі’ (гродз., Нар. словатв.). Да стукаць ‘стукаць’, тут ‘адзначаць сваё першынства стуканнем’: хто жывей прыбяжыць, прыстукаецца (Нар. словатв.). Параўн. засту́каць ‘застаць на месцы’, сінонім закава́ць ‘дакрануцца да гульца ці да “кону” рукой пры гульні ў жмуркі, хованкі і інш.’ (там жа). Відаць, не звязана непасрэдна з сту́каўка ‘адзін з відаў азартнай гульні ў карты’ (ТСБМ), а таксама з рус. сту́калка, польск. stukałka ‘тс’, што, паводле Трубачова (Труды, 1, 797), з’яўляецца калькай ням. Pochspiel ‘тс’, ад pochen ‘стукаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Éisen

n -s, -

1) жале́за

2) кайданы́

3) падко́ва

4) меч

in ~ schlágen* [légen*] — закава́ць у кайданы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kajdany

мн. кайданы; аковы;

zakuć kogo w kajdany — закаваць каго ў кайданы;

skruszyć kajdany — разбіць аковы;

założyć złote kajdany — ажаніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Féssel

f -, -n

1) кайданы́

2) вяры́гі

3) пу́ты

in ~n schlágen* — закава́ць у кайданы́

die ~n ábstreifen — скі́нуць пу́ты

die ~n spréngen — разарва́ць пу́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kétten

1.

vt прыко́ўваць, прывя́зваць; закава́ць у ланцугі́ [кайданы́]

j-n an sich (D) ~ — прыкава́ць каго́-н. да сябе́, звяза́ць чый-н. лёс са сваі́м

2.

(sich)

1) злуча́цца

2) (an A) прывя́звацца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kétte

f -, -n

1) ланцу́г

éinen Hund an die ~ légen — пасадзі́ць саба́ку на ланцу́г; ланцужо́к; кара́лі

2) рад, шэ́раг

éine ~ von Bérgen — ланцу́г гор

3) кайданы́

j-n in ~n légen [schlágen*, schlíeßen*, schmíeden] — закава́ць каго́-н. у кайданы́

die ~n spréngen — разарва́ць ланцугі́ (тс. перан.)

4) ланцу́г (стралковы)

5) авіяцы́йнае звяно́

6) радыё фільтр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)