Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
захапля́ючы, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.незал.цяпер.ад захапляць.
2.узнач.прым. Які выклікае захапленне; займальны, цікавы. Захапляючая размова. Захапляючая кінакарціна. □ Захапляючым было падарожжа ў такую пагоду і хацелася ехаць яшчэ шпарчэй.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vergnüglich
a
1) прые́мны, заба́ўны, займа́льны, ціка́вы
2) вясёлы, задаво́лены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сюжэ́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сюжэта. Сюжэтныя лініі рамана. □ Тэма зямлі ў паэме [«Новая зямля» Я. Коласа] мае іншы сюжэтны варыянт у параўнанні з вершаваным апавяданнем.Гіст. бел. сав. літ.
2. Такі, што мае сюжэт (звычайна займальны). Верш [Я. Купалы «Я — калгасніца...»] сюжэтны, празрысты, цёплы лірызм ідзе побач з эпічнасцю.Навуменка.[Грэчка:] — Я люблю сюжэтныя сны.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
amusing
[əˈmju:zɪŋ]
adj.
1) сьме́шны, заба́ўны, паце́шны
amusing jokes — сьме́шныя жа́рты
2) ціка́вы, займа́льны
an amusing book — займа́льная кні́га
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ажы́ўлены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад ажывіць.
2.узнач.прым. Вясёлы, бадзёры, узбуджаны. Калі Віктар адышоў, Мая, усё яшчэ ўзрадаваная, ажыўленая, са шчаслівымі іскрамі ў вачах, хапіла Мікалая за руку і засмяялася.Карпюк.Грукаючы ботамі, у пакой забег ажыўлены Валодзя.Даніленка.// Які выяўляе ажыўленне. Ажыўлены погляд. Ажыўленая ўсмешка.// Цікавы, жывы, займальны. Ажыўленая размова.// Поўны руху, мітусні, дзейнасці; шумны. Ажыўлены парк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ciekawy
ciekaw|y
1. цікаўны, дапытлівы;
2. цікавы; займальны;
a to ~e! — вось гэта цікава!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВАДАНО́САЎ Мікола
(Мікалай Міхайлавіч; н. 4.1.1923, Мінск),
бел. пісьменнік. Засл. работнік культуры Беларусі (1982). Скончыў Вышэйшыя літ. курсы ў Маскве (1959). Працаваў тэхнікам на Бел. радыёцэнтры, у выд-вах «Беларусь» і «Мастацкая літаратура». Друкуецца з 1948. Займальны сюжэт, элементы прыгодніцтва ў кн. для дзяцей «Першае знаёмства» (1954), «Апошні вадзянік» (1964), «Хатабыч-малодшы» (1965), «Лясныя прыгоды» (1976), «Скарб Загорскай камяніцы» (1985) і інш. У кнігах апавяданняў і аповесцяў «У Баркоўскай пушчы» (1956), «Надзеі і здзяйсненні» (1963), «Пад чужым паролем» (1971), «Дзень — і ўсё жыццё» (1988) і інш. закранае маральна-этычныя праблемы, паказвае гераізм народа ў час вайны. Выступае і як гумарыст (зб. «Левыя ногі», 1983).