stifle [ˈstaɪfl] v.

1. душы́ць, заглуша́ць; задыха́цца;

a stifling day ду́шны дзень;

be stifled by smoke задыха́цца ад ды́му

2. стры́мліваць (пазяханне, слёзы і да т.п.);

stifle a revolt задушы́ць паўста́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

даві́цца, даўлю́ся, да́вішся, да́віцца; незак., чым.

1. Задыхацца ад чаго-н., што засела ў горле, або прыступу кашлю, смеху і пад.

Д. косткай.

2. перан. Харчавацца чым-н., што прыелася, абрыдла.

Д. бульбай.

|| зак. удаві́цца, удаўлю́ся, уда́вішся, уда́віцца (да 1 знач.) і падаві́цца, -даўлю́ся, -да́вішся, -да́віцца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

be out of wind

задыха́цца, стамі́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zadyszeć się

зак. задыхацца; запыхацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даві́цца ​1, даўецца; зак.

Кончыць віцца, звіцца.

даві́цца ​2, даўлюся, давішся, давіцца; незак.

1. Задыхацца ад чаго‑н., што засела ў горле. Сабака дабіўся кветкай. □ Антось вылупіў вочы і моўчкі давіўся гарачай заціркай. Бядуля. // Задыхацца ад прыступу кашлю, смеху і пад. А навокал хлопцы давяцца ад смеху. Бачыла. // перан. Харчавацца чым‑н., што прыелася, абрыдла. — Ледзьве не чатыры гады давіўся .. [пашай] у акопах, каб яна спрахла. «ЛіМ».

2. Зал. да давіць ​2 (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

asphyxiate [əsˈfɪksieɪt] v. душы́ць; выкліка́ць асфі́ксію; задыха́цца (ад недахопу кіслароду);

be asphyxiated by gas атруці́цца га́зам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suffocate

[ˈsʌfəkeɪt]

1.

v.

душы́ць

2.

v.i.

душы́цца; задыха́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gasp​2 [gɑ:sp] v.

1. (at) пераста́ць ды́хаць (ад здзіўлення/страху і да т.п.)

2. ця́жка ды́хаць, задыха́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захліпа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да захліпнуцца.

2. Сутаргава задыхацца пры моцным смеху, плачы, хуткай гаворцы і пад. Аксана захліпалася ад нястрымнага рогату. Пянкрат. — Нявестачка, родненькая мая.. Як я рады, — аж захліпаецца словамі бацька і цалуе.. Іру. Сабаленка. // перан. Утвараць частыя пералівістыя гукі; залівацца, захлёбвацца. На вечарынцы захліпаўся гармонік. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

duszność

dusznoś|ć

ж. задышка;

mieć ~ci — мець задышку; задыхацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)