поверста́ть​II сов., уст.

1. (чем) надзялі́ць;

2. (с кем) ураўнава́ць;

3. (с предл. «в») адда́ць, забра́ць;

поверста́ть в солдаты адда́ць (забра́ць) у салда́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

eat one’s words

informal

забра́ць наза́д свае́ сло́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́матаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. каго-што. Знясіліць, змардаваць, змучыць.

В. усе сілы.

Дарога мяне выматала.

В. душу.

2. што. Прымусіць паступова выдаткаваць; выцягнуць, забраць па частках усё.

В. усе грошы.

|| незак. вымо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абакра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; абакра́дзены і абкра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; абкра́дзены; зак., каго-што.

Тайна (без дазволу) забраць чужое, зрабіць пакражу.

А. краму.

|| незак. абкрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абкрада́нне, -я, н. і абкра́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

swallow words said in anger

забра́ць наза́д ска́занае са зло́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хапану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. гл. хапа́ць.

2. Добра зарабіць на чым-н. (разм.).

Хапануў грошай за бульбу.

3. Забраць што-н. у каго-н.; незаконна прысвоіць (разм.).

У яго хапанулі рукавіцы.

4. Выпіць спіртнога, напіцца (разм.).

Х. спірту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да забрацца.

2. Зал. да забіраць (гл. забраць у 1, 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

take back

а) забра́ць наза́д (пра сло́ва, абяца́ньне)

б) прыпо́мніць мінулае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ménschenleben

n -s, - чалаве́чае жыццё

víele ~ fórdern — забра́ць мно́га чалаве́чых жы́ццяў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

изъя́ть сов., уст.

1. (конфисковать) канфіскава́ць, адабра́ць, забра́ць;

2. (из употребления) зняць; (исключить) вы́ключыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)