injunction [ɪnˈdʒʌŋkʃn] n.

1. fml зага́д, прадпіса́нне

2. law (against) судо́вая забаро́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забаро́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад забараніць.

2. у знач. прым. На які накладзена забарона; недазволены. Забароненыя кнігі. Забароненая зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prohibicja

ж. забарона (гандлю спіртнымі напіткамі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ächtung

f - выгна́нне, байко́т, забаро́на

~ der Atómwaffen — забаро́на а́тамнай збро́і

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

секве́стр, ‑у, м.

Спец.

1. Забарона ці абмежаваны, якое накладваецца дзяржавай на карыстанне якой‑н. маёмасцю.

2. Участак амярцвелай тканкі, які аддзяліўся ад здаровай.

[Лац. sequestrum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakaz, ~u

м. забарона;

zakaz wywozu — забарона вывазу;

wbrew ~om — насуперак забаронам;

”zakaz parkowania” — "не паркаваць"

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інтэрды́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Забарона адпраўляць набажэнства, якая накладалася рымскім панам на гарады, вобласці, краіны і некаторых асоб у якасці пакарання за невыкананне рашэнняў царквы.

[Лац. interdictum — забарона.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Та́бу ’быццам бы, як бы’: ад зямлі та́бу адсы́рвае (мазыр., ГЧ). Кандэнсацыя выразу так бы ’як бы’ ці *то бы (гл. то, бы) з дыялектным пераходам ы → у ў фіналі.

Табу́ ’забарона’, ’забарона на пэўнае слова, дзеянне, прадмет’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Праз рус. табу́ ’тс’ з англ. taboo, tabu ’табу, забарона’, што, у сваю чаргу, запазычана з палінэзійскіх моў, дзе tapu ’свяшчэнны, недатыкальны’ літаральна азначае ’асаблівым чынам адзначаны’ і складаецца з дзвюх частак ta ’адзначыць’ і pu ’надта, надзвычай’ (ЕСУМ, 5, 500).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verwéhrung

f -, -en забаро́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prohibition

[,proʊəˈbɪʃən]

n.

1) забаро́на f.

2) зако́н або́ зага́д аб забаро́не

3) забаро́на алькаго́льных напо́яў (у ЗША), прагібі́цыя f., сухі́ зако́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)