Verbum

трыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак., каго-што.

1. Прыводзіць у стан трывогі (у 1 знач.), хвалявання.

Трывожыла становішча на фронце.

2. Парушаць спакой каго-, чаго-н., турбаваць.

Не трэба яго т.

3. перан. Бударажыць мінулае, перажытае.

4. Раздражняць, раз’ятрываць.

Т. рану.

|| зак. устрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 1 знач.), стрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 2 знач.) і патрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны (да 2—4 знач.).

паме́рлы, -ая, -ае.

Які памёр, перастаў жыць.

Шанаваць памяць памерлых (наз.).

паразітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Жыць паразітам, весці паразітарнае існаванне.

кня́жыць, -жу, -жыш, -жыць; незак.

Правіць княствам.

|| наз. кня́жанне, -я, н.

само́тнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Жыць на адзіноце, быць самотным.

до́ўжыць, -жу, -жыш, -жыць; незак. (разм.).

Прадаўжаць, працягваць.

Можна д. пералік фактаў.

тваро́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; незак., што.

Квасіць малако для атрымання тварагу.

халу́па, -ы, мн. -ы, -лу́п, ж.

Невялікая бедная хата.

Жыць у халупе.