дзянні́к, дзенніка́, мн. дзеннікі́ і дзенніко́ў, м.

Някрытая загарадка на дварэ, дзе знаходзіцца жывёла ўдзень і ў добрае надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

племянны́, -а́я, -о́е.

1. гл. племя.

Племянныя мовы.

2. Пародзісты, чыстакроўны.

Племянная жывёла.

П. бык (пакінуты для прадаўжэння пароды).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

салама́ндра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Хвастатая земнаводная жывёла, падобная да яшчаркі.

Гіганцкая чорная с.

|| прым. салама́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скот м., скоти́на ж.

1. собир. жывёла, -лы ж., скаці́на, -ны ж.; бы́дла, -ла ср.;

рога́тый скот рага́тая жывёла;

племенно́й скот племянна́я жывёла;

2. бран. жывёліна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паро́дны, -ая, -ае (спец.).

Які належыць да выведзеных, палепшаных парод (у 1 знач.), пародзісты.

Пародная жывёла.

|| наз. паро́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жывёлка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Памянш. да жывёла (у 1 знач.); невялічкая жывёла. Вада адышла ад берага і пакінула на дне шмат жывёлак. Маўр.

2. Ласк. да жывёла (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́ўнасць, -і, ж., зб. (разм.).

Усякія дробныя жывыя істоты, а таксама дробная свойская жывёла.

Хатняя ж.: куры, парасяты, козы і трусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гала́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

1. Жывёла галандскай пароды (карова, курыца).

2. Пакаёвая печ, звычайна кафляная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

животи́на прост. жывёліна, -ны ж., жывёла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

беспаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Непародзісты. Беспародная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)