sickle

[ˈsɪkəl]

1.

n.

серп сярпа́ m.

2.

v.t.

жаць сярпо́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

herábziehen

* vt

1) cця́гваць

2) прыні- жа́ць, высме́йваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пажа́ць, -жну́, -жне́ш, -жне́; -жнём, -жняце́, -жну́ць; -жні́; -жа́ты; зак., што.

1. Зжаць (гл. жаць).

П. ячмень.

Што пасееш, тое і пажнеш (прыказка).

2. перан. Здабыць, атрымаць, заслужыць што-н. (высок.).

П. славу.

Хто пасее агонь, пажне пажар (прыказка).

|| незак. пажына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адле́жаць, -жу, -жыш, -жыць; -ле́ж і адляжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -лежыце́, -жа́ць; -жы́; -ле́жаны; зак.

1. што. Лежачы доўга або ў нязручнай позе, выклікаць зняменне якой-н. часткі цела.

А. руку.

А. бакі.

2. Хварэючы, праляжаць пэўны час у пасцелі (разм.).

Адляжаў тыдзень у бальніцы.

|| незак. адле́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уверадзі́цца, увораджуся, увярэдзішся, увярэдзіцца; зак.

Разм. Стаміцца, змарыцца. [Гараська:] — Калі засеяць тую зямлю — увярэдзішся жаць. Алешка. / у іран. ужыв. [Уладзік:] — А што табе ці мне пашкодзіць і прайсціся? Падумаеш, паны, увярэдзімся! Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mähen

I

vt касі́ць, жаць

II

vi бляя́ць (пра жывёл)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жа́цца, жнецца; незак.

1. Паддавацца зжынанню. — Каб.. гэткія ўсе [жанчыны] былі, дык у мяне ў брыгадзе.. само б і касілася б і сушылася б, і жалася б і малацілася б. Ермаловіч.

2. Зал. да жаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reap [ri:p] v.

1. жаць; збіра́ць ураджа́й;

reap wheat жаць пшані́цу

2. пажына́ць (плады чаго-н.); заслуго́ўваць (што-н.);

reap glory заслужы́ць сла́ву;

Don’t let others reap the benefits of your research. Не дазваляйце іншым карыстацца плёнам вашай працы.

♦

reap a/the harvest BrE пажына́ць плады́;

reap where one has not sown пажына́ць плады́ чужо́й пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дажы́нкі, ‑нак; адз. няма.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дажынаць.

2. Абрадавае свята ў дзень заканчэння жніва. Людзі звозілі ў гумны жыта, канчалі жаць ярыну. Спраўлялі дажынкі. Каваль. Каласы адспявалі, Іх пажалі, сабралі, Бараду завязалі Ды дажынкі згулялі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́жан ’зжатае месца на ніве’ (Бяльк.). Рус. вы́жин, укр. ви́жин ’жніво’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выжынаць (гл. жаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)