Вага́ры́ць ’уцякаць’ (жаргон.) (Сцяшк. МГ). Утворана на беларускай глебе ад польск. wagary ’прагул’; параўн. польск. chodzić na wagary, wagarować ’прагульваць’ < лац. vagari ’валачыцца’ (Брукнер, 599).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

slang, ~u

м. лінгв. жаргон; слэнг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пансіёнскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пансіёна, пансіянераў, належыць пансіёну. Пансіёнскі будынак. // Звязаны з пансіёнам, з навучаннем у ім. Пансіёнскае жыццё. // Уласцівы пансіёну, такі, як у пансіёне. Пансіёнскі жаргон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Jargon

[ʒar'gɔ˜:]

m -s, -s жарго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lándsersprache

f -, -n салда́цкі жарго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shoptalk

гу́тарка на прафэсі́йныя тэ́мы, прафэсі́йны жарго́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Argót

[-go:]

m, n -s арго́, жарго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Slang

[slεŋ]

m -s, -s слэнг, жарго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шакі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Бянтэжыць, ставіць у няёмкае становішча каго‑н. сваімі паводзінамі (парушаючы правілы прыстойнасці). Лазарэвіча спярша шакіравалі і фамільярныя, адносіны да яго гэтай прыгожай жанчыны і яе ледзь не блатняцкі жаргон. Паслядовіч.

[Ад фр. choquer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rótwelsch

n - i -s арго́, жарго́н (злодзеяў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)