Прыемны пах, духмянасць. А ў сне яна бачыла, што дым, з водарам сухога ядлоўцу, ахінуў-агарнуў яе з усіх бакоў.Дубоўка.Халаднаваты ветрык.. прыносіў з сабой.. тонкі водар даспяваючых у калгасным садзе антонавак.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Parfüm
n -s, -e
1) парфу́ма, духі́
2) духмя́насць, пах
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
п’янкі́, ‑ая, ‑ое.
Які прыводзіць да стану ап’янення; хмельны, ап’яняльны. Водар маленькіх аранжава-сініх суквеццяў.. быў змешаны з п’янкім пахам палыну, але пах гэты ўзнікаў на кароткае імгненне і зноў прападаў, адкінуты парывам ветру.Савіцкі.У бары — п’янкая духмянасць, прахалода, сонца на закіданым ігліцай доле — рэдкімі светлымі лапікамі.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пах, дух, духмень, духмянасць, арамат, водар
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
благово́ниеср., книжн.
1. пах, род. па́ху м., паху́часць, -ці ж., духмя́насць, -ці ж.;
2.(ароматические вещества) духмя́ныя рэ́чывы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
perfume[ˈpɜ:fju:m]n.
1. во́дар, духмя́насць, прые́мны пах;
the fragrant perfume of the flowers прые́мны пах кве́так
2. духі́, парфу́ма;
She never wears perfume. Яна ніколі не карыстаецца духамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
woń
ж.
1. пах, духмянасць;
woń kwiatów — пах кветак;
2. смурод;
odrażająca woń — агідны смурод
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пахм. Gerúch m -(e)s, -rüche; Duft m -(e)s, Düfte, Wóhlgeruch m (духмянасць); Aróma n -s, -men і -ta;
прые́мны пах líeblicher Gerúch;
дрэ́нны пах übler [schléchter] Gerúch; Gestánk m -(e)s (смурод)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Gerúch
m -(e)s, -rüche
1) нюх
2) пах
líeblicher ~ — прые́мны пах, духмя́насць
3) сла́ва, рэпута́цыя
in üblen [schléchten] ~ kómmen* — карыста́цца дрэ́ннай сла́вай [рэпута́цыяй]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
мёд, мёду, М мёдзе, м.
1. Салодкае сіропападобнае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы з нектару кветак. Ліпавы мёд. □ Але як весела і міла Тут пчолка ў вуллях гаманіла! І як прыемна пахла мёдам!Колас.Ануфрэіха прыносіць мне вялікую міску з мёдам.Бядуля.// Пра саладкаватую духмянасць кветак, травы і г. д. Па пояс тут вырасце грэчка І мёдам запахнуць палі.Панчанка.
2. Напітак, прыгатаваны з гэтага рэчыва. Мёд, віно ў жбанах б’е пенай, Як бы мора тое.Купала.І я на тым вяселлі быў, мёд, віно піў.Якімовіч.
•••
Падзевы мёд — мёд, які вырабляецца пчоламі з падзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)