Pférdewagen

m -s, - калёсы, драбі́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bóckleiter

f -, -n складны́я [падво́йныя] драбі́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ле́скі мн. разм. (драбіны) Léiter f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

теле́га ж. калёсы, род. калёс ед. нет, драбі́ны, -бін ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саслізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. Слізгаючы, спусціцца ўніз; з’ехаць.

С. з берага ў раку.

2. Не ўтрымаўшыся на чым-н., зваліцца.

Нага саслізнула з драбіны, і ён паляцеў уніз.

|| незак. саслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. саслі́згванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стальма́шня, ‑і, ж.

Разм. Стальмашная майстэрня. Круглы двор — гэта і стальмашня, дзе робяцца драбіны для калёс, палазы для саней. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высо́ўны áufschiebbar, heráusziehbar;

высо́ўныя драбі́ны Áusziehleiter f -, -n, áusziehbare Léiter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драбі́нкі, ‑нак; адз. драбінка ​1, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Тое, што і драбіны, драбіна; невялікія драбіны, драбіна. Стары вынес з канюшні збрую, паклаў яе ў парадку драбінак. Ляўданскі. Мухі і сляпні не давалі спакою каню, атакуючы яго з усіх бакоў, і Марцін час ад часу саскокваў з драбінкі, каб адагнаць іх. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

drabiniasty :

wóz drabiniasty — калёсы з драбінамі; драбіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стремя́нка ж. драбі́ны, -бі́н ед. нет; драбі́нкі, -нак ед. нет, ле́скі, -сак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)