Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
драбі́ны, ‑бін; адз. драбіна, ‑ы, ж.
1. Драўляная прыстаўная лесвіца. [Хлопцы] залазілі .. [на вышкі] па высокіх драбінах .. праз закотнае акенца.Якімовіч.У хляве было аж пад бэльку сена. Да яе была прыстаўлена драбіна.Пташнікаў.
2. Сялянскія калёсы з рашотчатымі бакамі. У нядзельку раненька, ледзь толькі займала чырвань па ўсходзе, Лабановіч сядзеў ужо на сене ў драбінах і выязджаў з вёскі.Колас.Двор поўніўся людскім гоманам; рыпелі колы ёмістых драбін, бразгала жалеза.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драбі́ныIмн (лесвіца) Léiter f -, -n, Spróssenleiter f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
драбі́ныIIмн
1. (калёсы) Leíterwagen m -s, -;
2. (збоку ў калёсах) Wágenleiter f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Драбі́ны1 ’драбіны, лескі’ (БРС, Касп., Байк. і Некр., Сл. паўн.-зах.), драбіна ’тс’ (Касп., Шат., Сцяшк.). Укр.драби́на. Паводле Кюнэ (Poln., 51), запазычанне з польск.drabina ’тс’ (аб запазычанніз польск. ужо ў Брукнера, 94). Паходжанне польск. слова не вельмі яснае (меркаванні гл. у Брукнера, там жа; Бернекера, 1, 219). У бел. помніках няма (няма, прынамсі, у Булыкі, Запазыч.). Сюды ж і драбі́ны ’воз; рашотка ў возе’ (БРС, Нас., Касп., Бяльк., Сцяшк., Сл. паўн.-зах.), укр.драби́на ’рашотка ў возе, яслях’, драбча́стий віз, драбиня́стий віз і да т. п. Можна меркаваць, што гэта другое значэнне таксама ўзята з польск. мовы. Параўн. польск.wóz drabny (ужо ў 1584 г., гл. Брукнер, 94), wóz drabiniasty (там жа). Трубачоў (Эт. сл., 5, 101) зыходзіць з прасл.*drabъ (звязанага, як ён мяркуе, з прасл.*dьrati) і пад гэтай праформай аб’ядноўвае вялікую групу слоў з рознай семантыкай.