доста́точно нареч., безл., в знач. сказ. даво́лі, до́сыць, хо́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

таўстабру́хі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. З тоўстым, вялікім жыватом.

2. у знач. наз. таўстабру́хі, ‑ага, м. Зневаж. Багацей. [Габісонія:] — Я сказаў сабе: Тэафіл, досыць вандраваць па свеце, досыць працаваць на таўстабрухіх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zemlich

1.

a до́сыць, даво́лі

~ groβ [gut, bedeutend] — досыть [даво́лі] вялі́кі, [до́бры, зна́чны]

2.

adv до́сыць, даво́лі, параўна́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

даво́лі, прысл.

1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

Прыйшлося дабірацца д. доўга.

2. безас., у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

Дома ўсяго д.

3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

Д. слоў, справа патрэбна!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

До́сіць. Гл. до́сыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bsta!

int ба́ста!, го́дзе!, до́сыць!, даво́лі!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

багаце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які належыць або ўласцівы багацею. [Мікола:] Досыць шчаўя і мякіны З багацейскага стала. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brightish

[ˈbraɪtɪʃ]

adj.

сьветлава́ты, до́сыць сьве́тлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Come off it!

До́сыць ужо́!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

in good season

до́сыць ра́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)