До́с ’досыць’ (Касп.). Форма, якая ўзнікла скарачэннем. Гл. до́сыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

доста́точно нареч., безл., в знач. сказ. даво́лі, до́сыць, хо́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўстабру́хі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. З тоўстым, вялікім жыватом.

2. у знач. наз. таўстабру́хі, ‑ага, м. Зневаж. Багацей. [Габісонія:] — Я сказаў сабе: Тэафіл, досыць вандраваць па свеце, досыць працаваць на таўстабрухіх. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zíemlich

1.

a до́сыць, даво́лі

~ groβ [gut, bedeutend] — досыть [даво́лі] вялі́кі, [до́бры, зна́чны]

2.

adv до́сыць, даво́лі, параўна́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даво́лі, прысл.

1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

Прыйшлося дабірацца д. доўга.

2. безас., у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

Дома ўсяго д.

3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

Д. слоў, справа патрэбна!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

До́сіць. Гл. до́сыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

básta!

int ба́ста!, го́дзе!, до́сыць!, даво́лі!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

багаце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які належыць або ўласцівы багацею. [Мікола:] Досыць шчаўя і мякіны З багацейскага стала. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sizeable

[ˈsaɪzəbəl]

adj.

до́сыць вялі́кі, абшы́рны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Come off it!

До́сыць ужо́!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)