прабо́йнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для прабівання дзірак у метале, камені, скуры і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчы́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шмат шчылін, дзірак і пад. Шчылістая падлога. Шчылістыя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прапароць, пракалоць вялікую колькасць чаго‑н. Напрапорваць дзірак шылам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабо́йка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.

Інструмент для прабівання, высякання дзірак, узораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выкруціць вялікую колькасць чаго‑н. Навыкручваць вінтоў. Навыкручваць бялізны. Навыкручваць дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзіра́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; зак., што.

Нарабіць дзірак на чым‑н., у чым‑н. Здзіравіць сцяну кулямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пранасі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -но́сіцца; зак.

1. Прабыць у носцы які-н. час.

Боты пранасіліся доўга.

2. Знасіцца да дзірак.

Пінжак пранасіўся на локцях.

|| незак. прано́швацца, -аецца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрыль

(польск. dryl, ад ням. Drill)

прылада для пракручвання дзірак у метале, дрэве і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

навыпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выпілаваць, выразаць значную колькасць чаго‑н. Навыпілоўваць дзірак. // Вырабіць пілою многа чаго‑н. Навыпілоўваць рамак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даскрэ́бці сов. доскобли́ть, доскрести́; (морковь и т.п.) дочи́стить;

д. да дзі́рак — доскобли́ть (доскрести́) до дыр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)