Дзівос́ны. Гл. дзі́ва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дзіві́ць, дзіві́цца. Гл. дзі́ва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дзі́ўны ’дзіўны’. Гл. дзі́ва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mirákel

n -s, - уст. цуд, дзі́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Séltenheit

f -, -en рэ́дкасць, выклю́чнасць, дзі́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

marvel​1 [ˈmɑ:vl] n. цуд, дзі́ва;

the marvels of modern science цу́ды суча́снай наву́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

no wonder

а) нічо́га надзвыча́йнага

б) ня дзі́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wéltwunder

n -s, - сусве́тнае дзі́ва, сусве́тны цуд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

miracle [ˈmɪrəkl] n. цуд, дзі́ва

♦

work/perform miracles твары́ць, здзяйсня́ць цу́ды, дава́ць выда́тныя вы́нікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

for a wonder

як ні дзі́ўна, на дзі́ва, не́йкім цу́дам

You are not late for a wonder — На дзі́ва ты не спазьні́ўся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)