парцэлява́ць

(фр. parceller)

дзяліць зямлю на малыя ўчасткі, парцэлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dividíeren

[-v-]

vt матэм. дзялі́ць

durch fünf ~ — дзялі́ць на пяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

halves [hɑ:vz] pl. → half​1;

go halves дзялі́ць ро́ўна напала́м (прыбыткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

segment​2 [segˈment] v. дзялі́ць на ча́сткі, кава́лкі, до́лі да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

медве́дь мядзве́дзь, -дзя м.;

◊

дели́ть шку́ру неуби́того медве́дя погов. дзялі́ць шку́ру незабі́тага мядзве́дзя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чляні́ць, чляню, членіш, членіць; незак., каго-што.

Дзяліць, падзяляць на асобныя часткі; расчляняць. Дыяметр членіць круг на дзве роўныя часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unterglíedern

vt дзялі́ць, падраздзяля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufgliedern

vt чляні́ць, дзялі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glíedern

vt расчляня́ць, дзялі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

траі́ць, траю́, тро́іш, тро́іць; тро́ены; незак., што.

1. Дзяліць на тры часткі (разм.).

Т. бервяно.

2. Злучаць тры часткі разам.

Т. ніткі.

3. Тройчы пераворваць зямлю (спец.).

4. Страляць, удараць і пад. па трох адначасова.

Т. з ружжа.

|| наз. трае́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)