парцэлява́ць

(фр. parceller)

дзяліць зямлю на малыя ўчасткі, парцэлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dividíeren

[-v-]

vt матэм. дзялі́ць

durch fünf ~ — дзялі́ць на пяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

halves [hɑ:vz] pl. → half​1;

go halves дзялі́ць ро́ўна напала́м (прыбыткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

segment​2 [segˈment] v. дзялі́ць на ча́сткі, кава́лкі, до́лі да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

медве́дь мядзве́дзь, -дзя м.;

◊

дели́ть шку́ру неуби́того медве́дя погов. дзялі́ць шку́ру незабі́тага мядзве́дзя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чляні́ць, чляню, членіш, членіць; незак., каго-што.

Дзяліць, падзяляць на асобныя часткі; расчляняць. Дыяметр членіць круг на дзве роўныя часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unterglíedern

vt дзялі́ць, падраздзяля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glíedern

vt расчляня́ць, дзялі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufgliedern

vt чляні́ць, дзялі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сегрэгава́ць

(лац. segregare = аддзяляць)

дзяліць што-н. на групы, катэгорыі, гатункі; класіфікаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)