ninefold

[ˈnaɪnfoʊld]

1.

adj.

1) дзевяціразо́вы

2) зь дзевяцёх ча́стак, у дзе́вяць сто́лак

2.

adv.

дзе́вяць разо́ў бо́льш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дзевяцікра́тны, ‑ая, ‑ае.

Дзевяціразовы; павялічаны ў дзевяць разоў. У дзевяцікратным памеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

néuntáusend

num дзе́вяць ты́сяч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

удзевяцяры́х, прысл.

Колькасцю ў дзевяць асоб рознага полу або істот ніякага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

néuneinhalb

num дзе́вяць з пало́вай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзевяці...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: а) які мае дзевяць адзінак таго, што паказана ў другой частцы, напрыклад: дзевяцігранны, дзевяціпольны, дзевяціразовы; б) які складаецца з дзевяці адзінак або мерай у дзевяць якіх‑н. адзінак, напрыклад: дзевяцібальны, дзевяціградусны, дзевяцімесячны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dziewięciu

а.-м. дзевяць;

гл. dziewięć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Neun

f -, -en дзевя́тка, (лік) дзе́вяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Паўдзесята́ ’дзевяць з паловай’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Аналагічна літ. pusdešim̃to ’тс’, лат. pusʼdesmit ’паўдзесятай (гадзіны)’. Пра ўтварэнне гл. паўтара́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зненаві́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Ненавісны. За зямлю, на якой мужык сядзіць, ён мусіць яшчэ дзевяць гадоў рабіць тую ж зненавідную паншчыну. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)