дзе́вяць

лічэбнік, колькасны

мн.
-
Н. дзе́вяць
Р. дзевяці́
Д. дзевяці́
В. дзе́вяць
Т. дзевяццю́
М. дзевяці́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзе́вяць, -і, Т -ццю́, ліч. кольк.

Лік, лічба і колькасць 9.

|| парадк. дзявя́ты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́вяць де́вять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзе́вяць, ‑і, ліч. кольк.

Лік і лічба 9. Дзевяць падзяліць на тры. // Колькасць, якая абазначаецца лічбай 9. Дзевяць рублёў. □ У той хаце жыве дзевяць родных братоў Ярмаліцкіх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́вяць ліч. neun

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Дзе́вяць. Рус. де́вять, укр. де́вʼять, польск. dziewięć, чэш. devět, серб.-харв. де̏вет, балг. де́вет, ст.-слав. девѧть. Прасл. *devętь (марфалагічная інавацыя; параўн. тэарэтычнае *devę‑ (*deven‑ < *neu̯n̥‑). Параўн. літ. devyní, ст.-інд. náva, авест. nava, лац. novem і г. д. Трубачоў, Эт. сл., 4, 222–223; Фасмер, 1, 492–493; Бернекер, 1, 188–189; Траўтман, 198.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзевяцікра́тны, -ая, -ае.

Які паўтараецца дзевяць разоў, павялічаны ў дзевяць разоў.

У дзевяцікратным памеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

де́вятью нареч. (об умножении) дзе́вяць у…;

де́вятью де́вять дзе́вяць у дзе́вяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де́вять дзе́вяць, -ці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзевяцяры́х, прысл.

Колькасцю ў дзевяць асоб рознага полу або істот ніякага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)