bliźniak

м.

1. блізня, блізнё, блізнюк;

2. перан. разм. дом з двума ўваходамі;

3. перан. разм. двойка (касцюм)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dwójka

dwójk|a

ж. двойка; пара;

we ~ę — (пра мужчын) удвух; (пра мужчыну і жанчыну) удваіх;

~ami — парамі, па двое

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deuce

I [du:s]

n.

1) дво́йка f., два ачкі́ (у ка́ртах ці даміно́)

2) ро́ўны лік (у тэ́нісе)

II [du:s]

n., informal

(вы́крык незадаво́леньня) што за лі́ха? што за чорт?

What the deuce do you mean? — Што за лі́ха Вы ма́еце на ўва́зе?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

two

[tu:]

n., adj.

1)

а) два m. & n.

two boys — два хлапцы́

two chairs — два крэ́слы

б) дзьве f.

two girls — дзьве дзяўчы́ны

2) дво́е m. & f.; двух m.

two men — двух мужчы́наў

3) дво́йка f. (ка́рта)

•

- in two

- put two and two together

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

два, двух, двум, двума, (аб) двух, м. і н., дзве, дзвюх, дзвюм, дзвюма, (аб) дзвюх, ж., ліч. кольк.

1. Лік 2. Два разы па два — чатыры. Напісаць лічбу два. // Колькасць 2. Два алоўкі. Дзве дарогі. □ За аднаго бітага двух нябітых даюць. Прыказка. З аднаго вала дзвюх шкур не дзяруць. Прыказка.

2. Тое, што і двойка (у 2 знач.).

•••

Двух слоў не звяжа гл. звязаць.

Забіць двух зайцоў гл. забіць ​1.

За два (тры і пад.) крокі гл. крок.

На два словы гл. слова.

На два франты гл. фронт.

Не магчы (не ўмець) звязаць двух слоў гл. магчы.

Не раз і не два гл. раз.

Ні два ні паўтара — пра што‑н. няпэўнае, неакрэсленае; ні тое, ні сёе.

Пагнацца за двума зайцамі гл. пагнацца.

Палка з двума канцамі гл. палка.

Паміж двух агнёў гл. агонь.

Раз-два і гатова гл. раз.

Служыць двум багам гл. служыць.

У два канцы гл. канец.

У двух словах гл. слова.

Як двойчы два (чатыры) гл. двойчы.

Як дзве каплі вады гл. капля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)