шале́, нескл., н.

Невялікі сялянскі дом у гарах Швейцарыі. // Невялікая дача тыпу такога дома.

[Фр. chalet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэра́са ж., в разн. знач. терра́са;

траншэ́йныя ~сы — с.-х. транше́йные терра́сы;

да́ча з ~сай — да́ча с терра́сой;

рачна́я т. — речна́я терра́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ві́ла ’дом-асабняк’ (БРС, КТС) запазычана з рус. вилла (Крукоўскі, Уплыў, 73), хаця не выключана магчымасць запазычання з польскай мовы. Рус. слова паходзіць з іт. villa ’дача, вёска’ < лац. villa ’дача’ (Фасмер, 1, 315; Шанскі, 1, В, 98; КЭСРЯ, 81; Махэк₂, 689; БЕР, 1, 148).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dawanie

н. даванне; дача

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ві́ла, ‑ы, ж.

Багатая загарадная дача або дом-асабняк з садам, паркам. Тэддзі накіраваў машыну ў глыб парку, дзе сярод дрэў хавалася загарадная віла. Гарбук.

[Лац. villa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закінуць.

2. у знач. прым. Забыты, недагледжаны. Каля .. дарогі стаіць вялізны пусты дом, .. закінутая дача з цагляным падвалам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

summer cottage, summer house

ле́тні дом, да́ча f., ле́цішча n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Villa

['vila:]

f -, Víllen ві́ла, да́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sómmerwohnung

f -, -en ле́цішча, да́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

villa [ˈvɪlə] n.

1. ві́ла, дом за го́радам; да́ча, ле́цішча

2. BrE асабня́к, дом (у горадзе або прыгарадзе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)