разлюбе́зный уст., теперь ирон. лю́бы, дарагі́, даражэ́нькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сако́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. сокал.

2. Пяшчотная назва юнака, дзіцяці, мужчыны (звычайна ў звароце і нар.-паэт.)

Сынок, с. мой дарагі!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарагава́ты, ‑ая, ‑ае.

Даволі дарагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задарагі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Дарагаваты, занадта дарагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даражэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. дарагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expensive

[ɪkˈspensɪv]

adj.

кашто́ўны, дарагі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kosztowny

каштоўны, цэнны, дарагі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

valuable [ˈvæljuəbl] adj.

1. дарагі́, кашто́ўны;

a valuable diamond дарагі́ дыяме́нт

2. кашто́ўны, цэ́нны;

valuable advice кары́сная пара́да;

a valuable discovery ва́жнае адкрыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kóstspielig

a дарагі́ (коштам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бясцэ́нны

1. (вельмі дарагі, каштоўны) wértvoll, kóstbar, únschätzbar;

2. перан (дарагі, мілы, цудоўны) téuer, wert;

бясцэ́нны ся́бар téurer [wérter] Freund

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)