excusable

[ɪkˈskju:zəbəl]

adj.

выбача́льны, прабача́льны, праба́чны; дарава́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

justifiable [ˈdʒʌstɪfaɪəbl]adj. зако́нны; дарава́льны; які́ можа быць апраўда́ны;

justifiable claims зако́нныя патрабава́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lässlich

1) дапушча́льны, дарава́льны

2) пабла́жлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

darowizna

ж.

1. падарунак, дар;

2. даравальны запіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

за́піс, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. запісваць — запісаць ​1 (у 1, 2, 3 і 4 знач.).

2. Пісьмовая перадача, змест чаго‑н.; запісаныя на паперы думкі, заўвагі і пад. Блакнот з запісамі. □ Пасля летніх канікул на першым жа ўроку рускай літаратуры Фядот Андрэевіч Кудрынскі сабраў у вучняў другога класа сшыткі з запісамі народных песень і казак. С. Александровіч.

3. Уст. Назва некаторых афіцыйных дакументаў. Нічыпару здаецца, што ўсё тое было нейкім неверагодным, блытаным сном. Вяселле, вянчанне ў царкве, даравальны запіс і год недарэчнага жыцця. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)