Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
small
[smɔl]
adj.
1) малы́, мале́нькі; невялі́кі, невялі́чкі
a small house — малы́дамо́к
2) дро́бны, нязна́чны
small matters — дро́бныяя спра́вы
a small farmer — дро́бны земляро́б (земляўла́сьнік)
3) нягу́чны
a small voice — слабы́, нягу́чны (го́лас)
4) нікчэ́мны, дро́бны
a man with a small nature — чалаве́к дро́бнае, нікчэ́мнае нату́ры
•
- feel small
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
свары́цца, сваруся, сварыліся, сварыцца; незак.
1. Распачынаць сварку з кім‑н., лаяцца з кім‑н. Сышліся бабы ды давай сварыцца, лаяць адна адну.Зарэцкі.Не хацелася Сцёпку з бацькам сварыцца.Колас.І не нясі, і не мілуй, А то з дарогі лёгка збіцца. І асцярожна! Не цалуй!.. Ну, як з табою не сварыцца!Танк./уперан.ужыв.За ўтульны дамок на ліпе сварацца з вераб’ямі шпакі.Лужанін.
2. Крычаць на каго‑н., лаяць каго‑н. І калі сёння ўранні.. [камендант] сварыўся на Коўціка і гаварыў, што ёсць людзі, якія могуць яго замяніць на пасадзе начальніка раённай паліцыі, меў якраз на прымеце Шылахвоста...Сачанка.— Не паслухала! — зноў пачаў сварыцца на Улю бацька. — Ці бачылі, разумніца якая?!Паўлаў.Аднак маці, якая звычайна любіла, калі дачка лашчылася да яе, чамусьці злавала і сварылася на Люсю.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Рмн. ‑бак; ж.
1. Невялікая скрынка з кардону, дрэва, бляхі і пад., звычайна з вечкам. Папяросная каробка. □ [Сакратар абкома] адчыніў чырвоную каробку і сам прыкалоў залатую зорку.Васілевіч.[Дубаў] выцягнуў з каробкі ляльку і пасадзіў яе на калені таварышу.Гарбук.// Такая скрынка з якім‑н. таварам, наборам якіх‑н. прадметаў. Каробка цукерак. Каробка папярос. Каробка каляровых алоўкаў.// Пасудзіна рознай формы і рознага прызначэння, сплеценая з лазы, саломы і інш. Паны складаюць чамаданы, Лубкі-каробкі, дзе схаваны Паненак розныя прыпасы Для завівання, для падкрасы.Колас.Малеча і старыя.. снавалі па лесе з лазовымі каробкамі і кошыкамі.Мележ.
2. Каркас будынка. Злева і справа чарнелі папялішчы, пахіленыя і закурадымленыя каробкі, абгарэлыя дрэвы.Сіўцоў.Стаялі толькі мураваныя каробкі, апавітыя рыштаваннямі, невялікі драўляны дамок, здалёк падобны на кузню.Кулакоўскі.
3. Футляр для якога‑н. механізма. Каробка компаса. Каробка радыёпрыёмніка.
•••
Каробка скорасцей; каробка перадач — у розных машынах: механізм для змены скорасці і напрамку руху.
Магазінная каробка — прыстасаванне ў агнястрэльнай зброі, дзе змяшчаюцца патроны.
Чарапная каробка — тое, што і чэрап.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bo
1. бо; таму што;
2.разм. то;
domek mały, bo mały, ale własny — дамок хоць і малы, але свой;
3. ці; хіба;
bo ja wiem — ці я ведаю; хто яго ведае;
ależ bo to wariat! — ну (але ж) і вар’ят!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)