канклюдэ́нтны

(ад лац. concludere = заключаць)

юр. накіраваны на заключэнне дагавора;

к-ае дзеянне — дзеянне, якое сведчыць аб маўклівай згодзе асобы заключыць дагавор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

процеду́ра в разн. знач. працэду́ра, -ры ж.;

процеду́ра подписа́ния догово́ра працэду́ра падпіса́ння дамо́вы (дагаво́ра);

ходи́ть на процеду́ры мед. хадзі́ць на працэду́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clause [klɔ:z] n.

1. ling. сказ (як частка складанага сказа);

the main/principal clause гало́ўны сказ;

a subordinate clause дада́ны сказ

2. арты́кул, пункт; умо́ва; агаво́рка, кла́ўзула (дамовы, дагавора, кантракта, завяшчання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праланга́цыя

(фр. prolongation, ад лац. prolongare = прадаўжаць)

юр. прадаўжэнне тэрміну дзеяння дагавора, умовы, вэксаля і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

са́нкцыя

(лац. sanctio = строгая пастанова)

1) зацвярджэнне вышэйшым органам якога-н. акта, што надае яму сілу закона;

2) юр. мера супраць парушэння закона, дагавора, абавязацельства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АНУЛЯ́ЦЫЯ,

ануляванне (ад лац. annullo знішчаю), адмена, абвяшчэнне несапраўдным якога-н. акта, дагавора або правоў ці паўнамоцтваў. Гл. таксама Дэнансацыя.

т. 1, с. 407

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЫДАВЕ́ЦКІ ДАГАВО́Р,

пісьмовае пагадненне паміж аўтарам і выдавецтвам аб выданні ці перавыданні твора ў арыгінале. Адзін з відаў аўтарскага дагавора.

т. 4, с. 305

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

potwierdzenie

н. пацвярджэнне; сцвярджэнне; пасведчанне;

potwierdzenie zamówienia — пацвярджэнне заказу;

potwierdzenie zawarcia umowy — ратыфікацыя дагавора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адэ́ндум

(лац. addendum = тое, што павінна быць дададзена)

дапаўненне да дагавора, якое змяняе або ўдакладняе тыя ці іншыя яго ўмовы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. што. Пацвердзіць, заверыць, паставіўшы подпіс.

П. загад.

П. дагавор (заключыць яго).

2. што. Прыпісаць пад чым-н.

П. некалькі радкоў.

3. што. Зрабіць які-н. надпіс, паметку на чым-н.

П. сшытак.

4. каго (што) на што. Уключыць у лік падпісчыкаў.

П. каго-н. на часопіс.

|| незак. падпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падпіса́нне, -я, н. (да 1 знач.), падпі́сванне, -я, н. (да 1—3 знач.), падпі́ска, -і, ДМ -сцы, ж. (да 4 знач.) і по́дпіс, -у, м. (да 1 знач.).

Падпісанне дагавора.

Падпісванне сшытка.

Падпіска на газеты.

Даць дакумент на подпіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)