bass guitar

бас-гіта́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

захлына́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да захлынуцца.

2. Утвараць частыя перарывістыя гукі. У гасцінай захлынаецца гітара, пані Авяліна спявае песню. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпко́вы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: шчыпковы інструмент — струнны музычны інструмент (гітара, бандура, арфа, балалайка і пад.), на якім іграюць, шчыпаючы струны пальцамі ці медыятарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Літара ’гітара’ (Растарг.). У выніку мены гʼ у йʼ (параўн. генера́л > енера́л), пасля й > л.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Klámpfe

f -, -n дыял. гіта́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ukulele

[,ju:kəˈleɪli]

n.

укуле́ле n., indecl. (чатыро́хстру́нная гава́йская гіта́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zúpfgeige

f -, -n лю́тня; разм. гіта́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schrámmelmusik

f - анса́мбль наро́дных інструме́нтаў (скрыпка, гітара, гармонік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́бза

(укр. кобза, ад тур. kopuz = аднаструнная гітара)

старадаўні ўкраінскі струнна-шчыпковы музычны інструмент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Gitárre

f -, -n гіта́ра

~ spíelen — (i)гра́ць на гіта́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)