Verbum

брахня́, -і́, ж. (разм., пагард.).

Няпраўда, мана, паклёп, нагавор.

Б. гэта хутка распаўсюдзілася.

патрэ́бна, безас., у знач. вык.

Неабходна мець, трэба.

На гэта п. шмат часу.

нае́дак, -дку, м. (разм.).

Тое, чым можна наесціся; пажыва.

Цукеркі — гэта не н.

наўра́д, прысл.

Малаверагодна (ужыв. часцей з часціцай «ці»).

Н. ці гэта яму ўдасца.

нездарма́, прысл. (разм.).

Не без падстаў, не без прычыны.

Н. адбылася гэта размова.

грашы́, -о́ў (разм.).

Невялікая сума; нізкая цана.

Г. атрымліваю.

Гэта цацка каштуе г.

двуду́шны, -ая, -ае.

Няшчыры, крывадушны.

Гэта быў д. чалавек.

|| наз. двуду́шнасць, -і, ж.

прыгада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Прыпомніць, узнавіць у памяці.

П. падрабязнасці здарэння.

2. каго-што. Напомніць, навесці на ўспамін.

Гэта пісьмо прыгадала мне мінулае.

3. што і каму. Прыпомніць зробленае кім-н., каб адпомсціць, пакараць за гэта (разм.).

Мы гэта табе яшчэ прыгадаем!

|| незак. прыга́дваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

жыццялю́б, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто любіць жыццё.

Гэта быў сапраўдны ж.

аб’ядзе́нне, -я, н. (разм.).

Пра што-н. вельмі смачнае.

Пірог з грыбамі — гэта а.