гука́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гука́ю гука́ем
2-я ас. гука́еш гука́еце
3-я ас. гука́е гука́юць
Прошлы час
м. гука́ў гука́лі
ж. гука́ла
н. гука́ла
Загадны лад
2-я ас. гука́й гука́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гука́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лабіяліза́цыя, -і, ж. (спец.).

Вымаўленне некаторых гукаў з акругленнем выцягнутых губ.

|| прым. лабіялізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́каць

‘знаходзіцца ў стане цечкі (пра суку)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гу́каю гу́каем
2-я ас. гу́каеш гу́каеце
3-я ас. гу́кае гу́каюць
Прошлы час
м. гу́каў гу́калі
ж. гу́кала
н. гу́кала
Загадны лад
2-я ас. гу́кай гу́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гу́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гукаспалучэ́нне, ‑я, н.

Спалучэнне гукаў мовы або музычных гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гамана́, -ы́, ж. (разм.).

Бязладны шум ад мноства галасоў, гукаў.

Здалёк чулася людская г.

Г. птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёста́нцыя, -і, мн. -цый, ж.

Станцыя для перадачы і прыёму гукаў і іншых сігналаў па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фано́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Першы прыбор для запісу і ўзнаўлення гукаў.

|| прым. фанаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гукаапера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па запісе гукаў (у 1 знач.).

|| прым. гукаапера́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуканепраніка́льны, -ая, -ае.

Які не прапускае гукаў, шумаў, ізаляваны ад іх.

Гуканепранікальная камера.

|| наз. гуканепраніка́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзын-дзы́н, выкл. гукаперайм.

Ужыв. для абазначэння гукаў званочкаў, бомаў і пад.

А званочак пад дугою д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)